Op de tiende editie van CinemAsia draaien niet alleen hedendaagse Aziatische films, maar ook invloedrijke klassiekers. CinemAsia heeft acht bekende Nederlanders uitgenodigd om hun favoriete Aziatische film te presenteren en om bij de screening inzicht te geven in hun selectie.

De acht Nederlanders en hun gekozen films:

Actrice Johanna ter Steege koos After Life want ''After Life gaat niet over de dood maar over wat essentieel is in het leven. De film zet aan tot nadenken over je eigen leven.''

Filmmaker Norbert ter Hall presenteert Chungking Express omdat ''Het plezier van verhalen vertellen van schrijver-regisseur Wong Kar-wai en de spetterende cinematografie van Christopher Doyle maken van Chungking Express een klassieker die je wilt blijven kijken.''

Regisseur Martin Koolhoven (Brimstone) zegt over The Hidden Fortress: ''Kurosawa is niet alleen de spirituele vader van de spaghetti western, hij is ook de voorganger van de moderne actiefilm en avonturenfilm. Vergeet Star Wars en kijk het echte werk: The Hidden Fortress''

Auteur Frans Liedelmeijer kiest voor Laskar Pelangi omdat "de manier waarop de personages zo natuurlijk weergegeven worden maakte echt indruk op mij. De kinderen in Laskar Pelangi zijn geen acteurs. Ze komen allemaal van het eiland waar de film geschoten, maar spelen zo natuurlijk.''


Bekijk de afbeelding

Documentairemaker Ruben Terlou over zijn keuze Still Life: ''Jia Zhangke is een heel bijzondere filmmaker wiens Still Life heel veel zegt over de verandere Chinese samenleving.''

Harpiste Lavinia Meijer kiest voor Oldboy want ''Toen ik Oldboy zag moest ik aan het eind een pauze nemen. Het is zo'n intense en emotionele film, en de cinematografie en acteerprestaties zijn zo mooi. Hartverwarmend, intelligent, pijnlijk, mooi en ontroerend.''

Filmmaker Bianca Tan over haar keuze Still Walking: ''Het bereiden van voedsel en samen eten, wat vooral in het eerste deel van Still Walking getoond wordt, is de perfecte 'lijm' en 'bedekking' voor de psychologische impasses. Een zeer herkenbaar aspect van het familieleven. Ik voelde me vooral aangetrokken door de setting van de film, die vooral in het huis afspeelt. Je voelt je er bijna onderdeel van de familie door.''

Tenslotte zegt filmmaker [url=]Mijke de Jong[/url] over Vive L'Amour: ''Vive L'Amour raakt je diep van binnen omdat eenzaamheid zo accuraat en ontroerend wordt weergegeven. Drie verloren jonge mensen in Taipei in de jaren negentig. De kracht van de film zit hem in meedogenloos liefhebbende observaties. Er wordt weinig gesproken maar je komt soms oncomfortabel dichtbij.''