![Free Fire [IFFR2017]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/i0vqymrybils_hero.jpg)
Regie: Ben Wheatley | Cast: Enzo Cilenti (Bernie), Sam Riley (Stevo), Michael Smiley (Frank), Brie Larson (Justine), Cillian Murphy (Chris) e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2016
Nadat hij vorig jaar met het spetterende High-Rise naar het IFFR kwam, is regisseur Ben Wheatley dit jaar terug met een actiefilm. Free Fire is een weinig diepgaande, maar daarmee niet minder goede shooter. Sterker nog, de film is eigenlijk niets anders dan een grote en lange schietpartij.
Het principe is simpel. Twee groepen criminelen komen in een verlaten fabriekshal bijeen op een wapendeal af te handelen. De hoop is op een soepele overdracht, maar al snel beginnen de partijen te kibbelen en krijgen twee opgefokte kemphanen ruzie. Waar wapens gemoeid zijn bij zo'n ruzie kan het natuurlijk niet lang goed gaan en iedereen begint op elkaar te schieten. Het leidt tot een chaos van kogelregens en scheldpartijen.
Als Free Fire begint, voel je als kijker meteen aan dat het heel snel mis zal gaan. En dat gaat het ook, want de film is nog geen tien minuten bezig, of de eerste kogels vliegen al rond. En dat houdt gedurende de hele film aan, waarbij er meerdere partijen in het spel blijken. Het leidt tot een amusante film, die je continu bezig houdt met in de gaten houden wie zich waar bevindt.
Bekijk de afbeelding
Dat is ook meteen een grote kwestie in Free Fire, waar overduidelijk veel tijd en moeite in is gestoken. Na afloop van de film vertelde regisseur Wheatley bijna twee complete maanden bezig geweest te zijn met plannen van de bewegingen van alle castleden. En dat zijn er behoorlijk wat, dus het is bijna niet voor te stellen hoe complex het maken van Free Fire moet zijn geweest.
Het is daarmee ook meteen lovenswaardig dat Wheatley erin geslaagd is het voor de kijker duidelijk te maken waar de rondkruipende en rondrennende castleden zich bevinden. Als dat niet gelukt zou zijn, was het een weinig geslaagd film geworden. Ook de humor, die bij vlagen terugkeert, valt te prijzen. Alleen is het een beetje apart dat sommige mensen wel tien keer door kogels geraakt worden en alsnog vrolijk opstaan en doorschreeuwen. Tegen het einde is Free Fire verder wat pulpy, en dat voelt niet helemaal goed.
Nadat hij vorig jaar met het spetterende High-Rise naar het IFFR kwam, is regisseur Ben Wheatley dit jaar terug met een actiefilm. Free Fire is een weinig diepgaande, maar daarmee niet minder goede shooter. Sterker nog, de film is eigenlijk niets anders dan een grote en lange schietpartij.
Het principe is simpel. Twee groepen criminelen komen in een verlaten fabriekshal bijeen op een wapendeal af te handelen. De hoop is op een soepele overdracht, maar al snel beginnen de partijen te kibbelen en krijgen twee opgefokte kemphanen ruzie. Waar wapens gemoeid zijn bij zo'n ruzie kan het natuurlijk niet lang goed gaan en iedereen begint op elkaar te schieten. Het leidt tot een chaos van kogelregens en scheldpartijen.
Als Free Fire begint, voel je als kijker meteen aan dat het heel snel mis zal gaan. En dat gaat het ook, want de film is nog geen tien minuten bezig, of de eerste kogels vliegen al rond. En dat houdt gedurende de hele film aan, waarbij er meerdere partijen in het spel blijken. Het leidt tot een amusante film, die je continu bezig houdt met in de gaten houden wie zich waar bevindt.
Bekijk de afbeelding
Dat is ook meteen een grote kwestie in Free Fire, waar overduidelijk veel tijd en moeite in is gestoken. Na afloop van de film vertelde regisseur Wheatley bijna twee complete maanden bezig geweest te zijn met plannen van de bewegingen van alle castleden. En dat zijn er behoorlijk wat, dus het is bijna niet voor te stellen hoe complex het maken van Free Fire moet zijn geweest.
Het is daarmee ook meteen lovenswaardig dat Wheatley erin geslaagd is het voor de kijker duidelijk te maken waar de rondkruipende en rondrennende castleden zich bevinden. Als dat niet gelukt zou zijn, was het een weinig geslaagd film geworden. Ook de humor, die bij vlagen terugkeert, valt te prijzen. Alleen is het een beetje apart dat sommige mensen wel tien keer door kogels geraakt worden en alsnog vrolijk opstaan en doorschreeuwen. Tegen het einde is Free Fire verder wat pulpy, en dat voelt niet helemaal goed.
Kijk tijdens het festival op de speciale IFFR 2017 pagina voor meer verslaggeving.
