![La Mort de Louis XIV [IFFR2017]](https://cdn.filmtotaal.nl/images/original/pz2v3vbajxf9_hero.jpg)
Regie: Albert Serra | Cast: Jean-Pierre Léaud (Louis XV), Patrick d'Assumçao (Fagon), Marc Susini (Blouin), Bernard Belin (Maréchal) e.a. | Speelduur: 115 minuten | Jaar: 2016
Regisseur Albert Serra staat niet per se bekend om het maken van toegankelijke films. Sterker nog, tijdens zijn introductie van La Mort de Louis XIV gistermiddag in Cinerama, vertelde hij dat dit de enige film is waarbij geen mensen uit de zaal wegliepen. Dat was ook bij deze voorstelling het geval, al leek dat bij vlagen moeilijk voor te stellen.
La Mort de Louis XIV vertelt precies wat de titel belooft: het verhaal van het overlijden van de Franse koning Louis XIV. Zijn laatste dagen worden verteld vanuit zijn kamer, in extreme close-up, waarbij hij continu omringd is door artsen en mensen van zijn regering. Zijn laatste dagen zijn verschrikkelijk geweest: de beste man leed aan gangreen en zijn been stierf langzaam af. Dat wisten zijn artsen, maar er was weinig dat ze eraan konden of durfden doen.
Het gevolg is een lijdensweg die met veel oog voor detail in beeld gebracht wordt. En zoals gezegd bijna helemaal in de slaapkamer van de koning, waar hij op bed ligt te zuchten en te steunen. Het interessantst is eigenlijk het plichtsgevoel van Louis, die probeert het land te besturen vanuit zijn bed, ondanks de toenemende pijn. De manier waarop dit weergegeven wordt, maakt van die koning een mens. Elke lepel water die hij binnen probeert te krijgen en elk hapje voedsel wordt getoond, evenals de zuchten en kreunen die daarop volgen.
Bekijk de afbeelding
La Mort is een fijne film om naar te kijken, vooral omdat hij met veel oog voor detail gemaakt is. De extravagant versierde kamer waarin Louis zich bevindt, evenals de opzichtige pruiken die hij draagt, worden nauwgezet in beeld gebracht. Het interessantst is verder een moment van wat op minuten lijkt, waarin we de koning van een klein afstandje zien liggen. Hij zucht nauwelijks, kijkt recht naar de camera en er klinkt hard muziek van Mozart. Het is meteen het meest intrigerende moment van de film, waarin de koning even echt een mens is.
Regisseur Albert Serra staat niet per se bekend om het maken van toegankelijke films. Sterker nog, tijdens zijn introductie van La Mort de Louis XIV gistermiddag in Cinerama, vertelde hij dat dit de enige film is waarbij geen mensen uit de zaal wegliepen. Dat was ook bij deze voorstelling het geval, al leek dat bij vlagen moeilijk voor te stellen.
La Mort de Louis XIV vertelt precies wat de titel belooft: het verhaal van het overlijden van de Franse koning Louis XIV. Zijn laatste dagen worden verteld vanuit zijn kamer, in extreme close-up, waarbij hij continu omringd is door artsen en mensen van zijn regering. Zijn laatste dagen zijn verschrikkelijk geweest: de beste man leed aan gangreen en zijn been stierf langzaam af. Dat wisten zijn artsen, maar er was weinig dat ze eraan konden of durfden doen.
Het gevolg is een lijdensweg die met veel oog voor detail in beeld gebracht wordt. En zoals gezegd bijna helemaal in de slaapkamer van de koning, waar hij op bed ligt te zuchten en te steunen. Het interessantst is eigenlijk het plichtsgevoel van Louis, die probeert het land te besturen vanuit zijn bed, ondanks de toenemende pijn. De manier waarop dit weergegeven wordt, maakt van die koning een mens. Elke lepel water die hij binnen probeert te krijgen en elk hapje voedsel wordt getoond, evenals de zuchten en kreunen die daarop volgen.
Bekijk de afbeelding
La Mort is een fijne film om naar te kijken, vooral omdat hij met veel oog voor detail gemaakt is. De extravagant versierde kamer waarin Louis zich bevindt, evenals de opzichtige pruiken die hij draagt, worden nauwgezet in beeld gebracht. Het interessantst is verder een moment van wat op minuten lijkt, waarin we de koning van een klein afstandje zien liggen. Hij zucht nauwelijks, kijkt recht naar de camera en er klinkt hard muziek van Mozart. Het is meteen het meest intrigerende moment van de film, waarin de koning even echt een mens is.
Kijk tijdens het festival op de speciale IFFR 2017 pagina voor meer verslaggeving.
