Cary Grant speelde in de jaren dertig en veertig in een aantal van de leukste screwball komedies. Daarin speelde hij een luchtig-komische persona, een stijl die vereenzelvigd werd met zijn publieke personage. Deze stijl paste hij voor het eerst toe in The Awful Truth uit 1937.

Jerry en Lucy Warriner gaan scheiden. Lucy krijgt de zorg over hun hond, maar Jerry krijgt het voor elkaar dat hij de hond regelmatig kan bezoeken. Ze proberen voor hun scheiding hun uiterste best om elkaar plannen om te hertrouwen te laten mislukken. Jerry wil hertrouwen met de uit hoge kringen afkomstige Barbara Vance, Lucy met de rijke oliebaron Daniel Leeson.

De film maakte van Cary Grant een internationale superster, maar de acteur was tijdens de opnames niet zo enthousiast over zijn rol. Hij vond dat de regisseur Leo McCarey maar wat improviseerde en was bang dat de film een desastreus effect zou hebben op zijn carrière. Hij deed dan ook alles om te mogen stoppen met filmen en probeerde toen dat niet lukte van rol te wisselen met Ralph Bellamy, die een bijrol speelde. Het eindresultaat was echter geweldig en Grant werkte daarna nog meerdere malen samen met McCarey namelijk voor de films My Favorite Wife (1940), Once Upon a Honeymoon (1942) en An Affair to Remember (1957).

De film was de eerste met het thema opnieuw te trouwen met een ex, iets dat daarna in andere screwball komedies vaker als uitgangspunt werd genomen. Daarin is het losjes gebaseerd op Shakespeare's Much Ado About Nothing. Leuk detail is dat McCarey de Oscar won voor beste regie, maar zelf vond dat zijn andere film van dat jaar (het melodrama Make Way for Tomorrow) beter was en dat hij daarvoor de Oscar had moeten winnen.

Voor de liefhebbers nog een paar quotes:


The Awful Truth is op zaterdag 15 oktober om 16:15 te zien op één.