Iedereen bij 20th Century Fox die verantwoordelijk was voor Josh Tranks Fantastic Four heeft de afgelopen tijd in de media behoorlijk wat kritiek te verduren gekregen. Nu vertelt scenarist Jeremy Slater, die als een van de vele schrijvers meewerkte aan de film, over wat hij geleverd had.

Slater stelt 10-15 versies van het scenario ingeleverd te hebben gedurende een periode van zes maanden. Het script "had veel humor, veel gevoel en veel spektakel." Dat paste niet bij Tranks visie van de franchise, die "hard en zo realistisch mogelijk" was.

Net als in de versie van Trank begint de film met Reed en Ben en kinderen. Als Reed aankomt in het Baxter Building, ziet dat er [i]"uit als een soort Zweinstein voor nerds; een school met jonge genieën die rondzweven op prototype hoverboards en experimenteren met anti-zwaartekracht en teleportatie en kunstmatige levensvormen."[i] Kortom: het zag er dus in zijn visie minder steriel en kil uit.

Reed raakte in deze versie van het script bevriend met Victor, een "beschadigde jonge wetenschapper uit Latveria, die Reed langzaam verleide tot het verbuigen van de regels." Een gevecht in de Negative Zone met Annihilus ("een kwade cybernetische T-Rex") eindigde ermee dat Victor voor dood achtergelaten wordt en de rest van het team krachten kreeg.

Tot dusverre klinkt het script nog redelijk hetzelfde, maar wat daarna volgt is veel grootser in aanpak. En duurder natuurlijk, vermoedelijk een van de redenen waarom het feestje voor Slater niet doorging. "Naast Annihilus en de Negative Zoone, hadden we Doctor Doom die oorlog verklaarde tegen de beschaafde wereld, de Mole Man die een 20 meter hoog monster in het centrum van Manhattan loslaat, commando's die de Baxter Foundation overvallen, een Saving Private Ryan-achtige finale waarin onze helden het tegen een leger van Doombots opnemen in een door oorlog verscheurd Latveria en een post-credits teaser met Galactus en de Silver Surfer die een complete planeet vernietigen."

Slater voegde nog toe: "We hadden monsters en aliens en Fantasticars en een schattige ronde H.E.R.B.I.E. robot die min of meer BB-8 was, twee jaar voordat BB-8 bedacht werd. En als je denkt dat dit geweldig klinkt, nou, dat vonden wij ook. Het probleem was dat het ontzettend duur zou zijn geweest."

Uiteindelijk is er niet veel over van de versie van Jeremy Slater. Volgens hem is er slechts één zin overgebleven: "don't blow up".