Alejandro Fernandez Almendras won in 2014 op Sundance de juryprijs voor zijn film To Kill a Man en zijn nieuwste werk Aquí no ha pasado nada opende op Sundance in de World Cinema Dramatic Competition categorie en is nu onderdeel van het Berlinale programma.

De film gaat over een zoon van rijke ouders, die betrokken raakt bij een dodelijk ongeluk. Na een feestje met vrienden, waarbij behoorlijk wordt gedronken blijkt dat ze iemand dood hebben gereden. De vriendengroep besluit het buitenbeentje als zondebok aan te wijzen. De film geeft een beeld van het huidige Chili, waar het bij een misdaad niet altijd gaat om wat je gedaan hebt, maar wie je advocaat is.

Alejandro Fernandez Almendras baseerde zijn film op een recent schandaal in Chili, waarbij een zoon van invloedrijke ouders geen straf kreeg voor het wegrijden na een dodelijk ongeval. Het zorgde voor veel ophef in het land en de regisseur vertelde in Berlijn, dat hij hoopt dat zijn film een debat over de onaantastbaarheid van de bovenste een procent van de bevolking zal doen losbarsten.

Augustin Silva speelt de hoofdrol in deze film en weet op treffende wijze de verveelde en verwende tiener neer te zetten, die niet vooruit kijkt maar enkel leeft van feest tot feest maar nergens echt bijhoort. Hij is hierdoor niet sympathiek en het is moeilijk voor de kijker om empathie te voelen voor hem. Maar het is hierdoor eigenlijk wel sterker. Het was zoveel gemakkelijker geweest om hem de leuke, lieve jongen van de groep te maken of eentje die houdt van zijn oma of vrijwilligerswerk doet, zodat hij ook een goede kant heeft. Maar in het echt zijn veel tieners ook gewoon vervelend. Los van de economische situatie van zijn personage, weet hij door zijn geweldige invulling van een doorsnee tiener bij iedereen wel herkenning op te roepen. Of je er nu je jongere zelf in herkent, het kind van een kennis of mensen die vroeger bij je op school zaten, zijn personage is er een die we allemaal kennen of hebben gekend.

Nadeel zijn de smsjes die in beeld te zien zijn, die niet echt iets toevoegen aan het verhaal. De informatieve tekstjes naast de personages aan het einde, hadden ook zeker niet gehoeven. Maar behalve dat, is het zeker een aardige film vanwege het goede acteerwerk. Daarbij is het onderwerp zeker niet alleen in Chili relevant (in ieder land heb je immers invloedrijke mensen die meer gedaan krijgen, dan degenen zonder deze macht), waardoor het potentie heeft om over de hele wereld herkenning op te roepen.

De Engelstalige titel van de film luidt Much ado about nothing maar de filmmaker is hiermee niet op de Shakespeare tour gegaan. De titel is gekozen omdat het eveneens een double entendre is, zoals de titel in het Spaans eveneens een leuke woordspeling is maar letterlijk iets betekent in de sfeer van: 'er is hier niks gebeurd.'

[rating 3.5]