Regie: Tsubota Yoshifumi | Cast: Lily Franky, Hashimoto Ai, Ikematsu Sôsuke, Terajima Shinobu e.a. | Speelduur: 87 minuten | Jaar: 2016

“Alleen zijn kan heel intiem zijn,” zegt de blinde schelpenverzamelaar in The Shell Collector, vlak voordat mensen door zijn eenzaamheid prikken. Dit doordat hij in een Japan waar een mysterieuze ongeesbare ziekte heerst, per ongeluk een geneesmiddel lijkt gevonden te hebben. Hij was op een afgelegen eilandje alleen met de natuur, maar wat hij in de natuur vond laat hem nu niet meer alleen.

In één van de schelpen die hij verzamelt zit namelijk een schelpdier dat normaliter dodelijk giftig is. Maar dankzij een ongelukje in het huis van de verzamelaar, blijkt dat gif miraculeus het geneesmiddel te zijn voor de mensen met de mysterieuze ziekte. Met visioenen als bonus, in de vorm van abstracte montages. Zo brengt de natuur die hem jarenlang gezelschap hield, hem nu mensen waar hij helemaal niet op zat te wachten. Waardoor hij geconfronteerd wordt met zaken waar hij zich al die tijd niet mee bezig hoefde te houden. Zoals seks, en de familie die hij ooit op het vasteland achterliet.

The Shell Collector is gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal van Anthony Doerr, dat regisseur Tsubota Yoshifumi gebruikt om vragen te stellen over de relatie tussen mens en natuur. De blinde man van de titel gebruikte de natuur om zich af te zonderen van zijn medemens, maar wordt door die natuur uiteindelijk gedwongen zijn zorgvuldig opgebouwde bestaan zonder mensen op te geven. Terwijl de mensen die naar hem toekomen juist op zoek zijn naar een nieuwe relatie met de natuur, dankzij zowel de ziekte als de genezing, waar in de moderne mensenwereld geen verklaring voor bestaat. Uiteindelijk zijn we nog altijd overgeleverd aan de wil van Moeder Natuur. Die hier af en toe heel mooi in beeld wordt gebracht.

[rating 3.5]

Kijk tijdens het festival op de speciale IFFR 2016 pagina voor meer verslaggeving, en op de overzichtspagina voor de films die we gezien en beoordeeld hebben.