Regie: Hashiguchi Ryosuke | Cast: Shinohara Atsushi, Narushima Toko, Ikeda Ryô, Mitsuishi Ken, Lily Frankie e.a. | Speelduur: 140 minuten | Jaar: 2015

“Het leven is OK als je goed eet en kunt lachen”, zegt Atsushi's baas tegen hem. Maar Atsushi, Toko en Takashi hebben weinig om te lachen in hun respectievelijke (liefdes)levens. Drie verschillende vormen van liefde in drie verschillende verhaallijnen, die nauwelijks tot niet bij elkaar komen. Eén ding hebben ze gemeen: de pijn die liefde of het gebrek daaraan kan veroorzaken.

Atushi is een weduwnaar wiens vrouw drie jaar geleden vermoord werd, wat hij nog steeds aan het verwerken is. Hij heeft wel een goede vriend in een collega, die zich zorgen om hem maakt. Toko is ongelukkig getrouwd met een saaie oudere man, en gaat gebukt onder het juk van zijn oude moeder die bij hen inwoont. Ze denkt liefde te vinden buiten het huwelijk met een slager, maar hij stelt haar teleur. Takashi is een advocaat die zijn vriendje vernedert totdat die hem verlaat, omdat hij eigenlijk al jarenlang heimelijk verliefd is op zijn beste vriend: een hetero man met vrouw en kind.

Het duurt een tijd voordat het bijna twee en een half uur durende Three Stories of Love een beetje op gang komt. Het eerste uur is zelfs ronduit matig te noemen. Dat de drie verhaallijnen kriskras door elkaar verteld worden, komt de opbouw niet ten goede en regisseur Hashiguchi Ryosuke slaagt er in eerste instantie niet in de individuele verhalen en personages goed uit de verf te laten komen. Maar uiteindelijk lukt hem dat toch, en dan wordt het alsnog een mooie film met een ontroerend einde. Dat de drie lijnen nauwelijks bij elkaar komen wordt dan in plaats van een zwaktebod een kracht: geen geforceerde connecties om netjes dingen aan elkaar te knopen, maar wel een thematisch geheel.

[rating 3.5]

Kijk tijdens het festival op de speciale IFFR 2016 pagina voor meer verslaggeving, en op de overzichtspagina voor de films die we gezien en beoordeeld hebben.