Regie: Aleksandr Sokurov | Cast: Louis-Do de Lencquesaing(Jacques Jaujard), Benjamin Utzerath (Franz Wolff-Metternich), Vincent Nemeth (Napoléon Bonaparte), Johanna Korthals Altes (Marianne), Aleksandr Sokurov (zichzelf) e.a. | Speelduur: 88 minuten | Jaar: 2015

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog geven de Fransen Parijs op. Niet voordat ze de belangrijkste schilderijen uit het Louvre geëvacueerd hebben, maar toch. Er blijven veel kunstschatten achter in het museum. De Nazi’s stellen als nieuwe curator Graaf Wolff Metternich aan. Hij gaat daarbij een samenwerking aan met de museumdirecteur, Jacques Jaujard. De samenwerking tussen het illustere duo is slechts één van de vele verhalen die verteld worden in de nieuwe film van regisseur Aleksandr Sokurov, Francofonia.

Centraal in de essayistische film staat de rol van kunst in de samenleving. Daarvoor zoekt de Rus antwoorden in onder meer portretkunst, de relatie tussen Metternich en Jaujard en de geschiedenis van het Louvre. Het zorgt voor een bij vlagen verwarrende en moeilijk te volgen film. Het duurt even voordat je als kijker door hebt waar Sokurov heen wil met zijn film, maar zodra dat het geval is, wordt het een interessante en geslaagde reflectie op kunst en cultuur.

Toch lijkt de film, waarin nagespeelde scènes tussen Metternich en Jaujard een soort rode draad vormen, niet geschikt voor een enkele keer kijken. Er zitten veel lagen in, die vragen om meerdere keren kijken. Het maakt Francofonia een moeilijke en weinig toegankelijke film, die desalniettemin interessante punten maakt. De voice-over, verzorgd door Sokurov zelf, neemt je bij de hand en laat je gedurende de film niet meer los.

Verder ziet de film er prachtig uit. Naast de nagespeelde scènes laat Sokurov een veelvoud aan portretten zien en illustreert hij de bouw van het Louvre met schilderijen. De soms wat verwarrende mengeling van fictie en non-fictie, en wat meer conceptuele stukken maakt de film soms wat onsamenhangend. Dat is jammer, want op dat soort momenten slaagt Sokurov er niet in om duidelijk te maken wat hij bedoelt met sommige stukken. Het gevolg daarvan is helder: het maakt Francofonia een film die tot nadenken stemt en dat zal ook precies het idee zijn geweest. Een geslaagde, maar weinig toegankelijke reflectie op kunst en cultuur.

[rating 3.5]

Kijk tijdens het festival op de speciale IFFR 2016 pagina voor meer verslaggeving, en op de overzichtspagina voor de films die we gezien en beoordeeld hebben.