Vanwege alle aandacht voor de vijftigjarige Monica Bellucci als de oudste Bond-girl ooit, zou je haast vergeten dat in Spectre ook 'gewoon' een blondine rondloopt die meer dan vijftien jaar jonger is dan de 007-acteur. Sommige dingen veranderen nu eenmaal niet. Alhoewel... met deze dame, Madeline Swann, ontwikkelt de Britse geheim agent een veel romantischer contact dan met veel van de dames met wie hij in voorgaande films het bed indook. Vertolkster van deze enigszins onconventionele Bond-girl is Léa Seydoux, die de afgelopen jaren al werkte met Ridley Scott, Woody Allen en Wes Anderson, maar de meeste Nederlanders zullen haar waarschijnlijk kennen als de blauwharige lesbienne uit La Vie d'Adèle. FilmTotaal sprak de dertigjarige Française over haar variatie in rollen en het redden van James Bond.

» Lees ook onze recensie van Spectre.

Hoewel Seydoux ook al te zien was in de vierde Mission: Impossible, een van de voornaamste Amerikaanse concurrenten van de James Bond-films, was het nog steeds een overweldigende ervaring deel uit te maken van Bonds wereld. "Het is immers zo'n enorme franchise. Het besef van mijn betrokkenheid kwam trouwens pas toen ik voor het eerst 'Mr. Bond' zei." Gelukkig stond Skyfall-regisseur Sam Mendes opnieuw aan het roer, die in de jaren voor zijn betrokkenheid bij de Bond-reeks gespecialiseerd was in kleinschalige familiedrama's. Die ervaring is volgens Seydoux nog altijd merkbaar. "Hij is een heel precieze regisseur die zorgt voor een intieme sfeer. Ik voelde geen druk tijdens de opnamen. Dit was voor mij daarom eerder een typische Sam Mendes-film dan een grote blockbuster."

» Lees ook ons interview met Dave Bautista

Toen ze auditie deed voor Spectre, wist Seydoux nog niet exact wat haar rol inhield. "Ik kreeg het script pas later, maar had bij het lezen ervan al snel door dat Madeline anders is dan gebruikelijk. Ik was blij geen clichématige Bond-girl te hoeven spelen, maar een wat realistischere vrouw van wie je best kunt geloven dat ze echt bestaat. Ze is slim, zelfstandig en kan zichzelf verdedigen. Ook fijn dat ze aanvankelijk niet met Bond overweg kan. Dat zorgt voor een goede spanning." Het personage blijkt op een zeker punt in de film zonder al te veel moeite een pistool te kunnen ontmantelen, wat ze vervolgens psychologisch in zekere zin ook met Bond doet. Seydoux vertelt: "Zij moet worden gered, maar Bond ook. Ze redden elkaar."

» Lees ook ons interview met producers Michael G. Wilson en Gregg Wilson

Seydouxs verschijning in Spectre sluit goed aan bij haar gewoonte om rollen in Europese arthousefilms af te wisselen met het grotere Hollywoodwerk. Die variatie bevalt haar wel. "Sowieso is het leuk om af en toe in een film te spelen waarvan je weet dat iedereen hem zal zien." Voor de afwisseling in rollen trekt ze de vergelijking met het spreken van meerdere talen. Niet geheel zonder reden, want de verschillende typen films komen elk met een andere taal. "Acteren in het Engels is meer een uitdaging, maar wel fijn omdat het voor wat afstand zorgt. Engels is een goede taal voor film. Het is vloeiender en heeft een beter ritme voor het uiten van gevoelens. Frans is een mooie en sexy taal, maar wel harder. In het Frans ben ik meer mezelf, waardoor ik me snel bekeken voel. Ik word er ook vaak verlegen van."