Jean-Loup Felicioli (tekenaar) en Alain Gagnol (scenarioschrijver) maakten in 2010 Van de Kat Geen Kwaad. Nu hebben ze de handen opnieuw ineengeslagen voor de animatiefilm Phantom Boy die op het filmfestival van Toronto in première ging. Filmtotaal sprak daar met beide mannen over deze film, waarin een jongen met superkrachten een politieagent in een rolstoel helpt bij het stoppen van een maffiabaas.

» Lees ook onze recensie van Phantom Boy.

Hoe kwam het verhaal van Phantom Boy tot stand?

Alain Gagnol (AG): “We maakten eerder de film Van de Kat Geen Kwaad. Dat was enkel een detectiveverhaal. Dit keer wilden we opnieuw een detectiveverhaal maken, maar nu met een fantasy-element.”

Hoe lang was je bezig met het script?

AG: “Het kostte ongeveer tweeënhalf jaar om te schrijven. Ik schrijf en laat dan van tijd tot tijd aan Jean-Loup zien wat ik heb om ideeën op te doen. Terwijl ik schrijf, heb ik de controle over het verhaal. Het moment dat we daarna de storyboards gaan maken, begint de echte samenwerking tussen ons. De manier waarop Jean-Loup de beelden tekent, kan zorgen voor veranderingen in het verhaal.”

Wat zijn de grootste uitdagingen bij het maken van deze 2D-animatie?

Jean-Loup Felicioli (JLF): “Nadat ik het idee heb uitgewerkt, gaat er een team van tekenaars mee aan de slag. De uitdaging is om te zorgen dat zij uitvoeren, wat ik voor ogen had. Het probleem waar je met een team van meerdere mensen tegenaan loopt, is dat ze soms als het ware iets willen verbeteren. Ik moet dan ervoor waken dat mijn stijl niet wordt veranderd door de tekenaars. Mijn stijl is best plat en tekenaars willen het vaak meer diepte geven, maar dat is niet mijn stijl.”

Hoeveel tekenaars hebben aan deze film gewerkt?

JLF: “Ongeveer vijftien, dat is een klein team.”

Mooi aan de film was de combinatie van de emotionele verhaallijn en de spanning. Hoe zorgden jullie ervoor dat een van beide niet de overhand zou krijgen?

AG: “Bij het script moesten we kijken naar een ritme. Als we actie hadden gehad, was het tijd om emotie in te lassen. Zo zorgden we dat de twee dingen elkaar bleven opvolgen, zodat het altijd een combinatie van beide bleef.”

In de film is een belangrijke rol weggelegd voor de schurk 'The Man Without a Face'. Waar kwam de inspiratie voor dit personage vandaan en de invulling van zijn uiterlijk en de verschillende kleuren waaruit zijn gezicht is opgemaakt?

JLF: “In een eerdere versie van het script was de schurk gebaseerd op het personage uit de film The Invisible Man uit de jaren dertig. Hierin had het personage allemaal verband om zijn gezicht. Daarnaast was hij ook gebaseerd op de Joker, de vijand van Batman. Ik houd van personages die groots zijn. En omdat de film voor kinderen bedoeld is, wilden we wel laten zien dat hij een eng gezicht heeft, maar daarin niet te ver doorslaan. Daarom hebben we het gedaan met de kleuren, zodat het op een grappige manier wordt verzacht. Ondanks zijn gehavende gezicht blijft het aantrekkelijk om naar te kijken voor kinderen zonder dat ze het te eng vinden.”

De film speelt zich af in New York. Wat was daar de reden voor?

JLF: “De film zou commerciëler worden door het verhaal daar af te laten spelen. Het jongetje is een superheld en New York is de plek van de superhelden, dus het was een natuurlijke combinatie. Het jongetje laten vliegen langs al deze hoge gebouwen werkt heel goed. Het was minder visueel geweest als het zich in Parijs had afgespeeld, omdat je in New York zulke hoge gebouwen hebt. Omdat New York in zoveel films voorkomt, was dit een mogelijkheid voor mij om New York op een hele andere manier neer te zetten en daarin mijn stijl en ontwerp van de stad te laten zien terwijl het publiek de locatie herkent. Jammer genoeg konden we vooraf niet naar New York, maar ik denk dat dit er juist voor zorgde dat het ontwerp van de stad is, zoals het nu eruitziet. Waren we er geweest, was het ontwerp misschien anders geweest, omdat je het na een bezoek anders gaat zien.”

Wat vormde jullie inspiratie bij het neerzetten van New York? Sommige scènes aan het einde deden denken aan de odes die Woody Allen bracht in zijn films aan deze stad.

JLF: “Wat wij hebben gedaan is inderdaad de mooie kanten van de stad laten zien, zoals Woody Allen doet in zijn films. Je ziet dingen als Central Park, niet de mindere kanten. Woody Allen zelf komt ook in de film voor, want er hangt in de achtergrond een keer een poster van zijn film Manhattan. Hoe wij New York tonen, is alsof we de stad hebben nagebouwd in de studio. Het is een geromantiseerde versie van de stad.”

Hoe hopen jullie dat het publiek reageert op deze film?

AG: “We hopen dat mensen de film waarderen en ervan genieten. We willen dat mensen zich goed voelen na het zien van de film. Juist de personages en de menselijke kant van het verhaal is erg belangrijk. Wij maken films voor kinderen dus het is onze plicht om een humanistische kant van het leven te laten zien, zodat ze dat kunnen meenemen. De superhelden lopen gevaar om de mensheid te helpen.”

Het einde lijkt een vervolg niet uit te sluiten. Kunnen we een sequel verwachten?

AG: “Het hangt ervan af hoe de film wordt ontvangen. Maar als dat positief is, waarom niet. Niets staat momenteel al vast. Als er vraag is voor een vervolg en we hebben een goed idee, gaan we daarmee aan de slag. Als het publiek dat graag wil, zal het ons een genoegen zijn om ze daarin tegemoet te komen.”