Afgelopen week overleed Louis Jourdan, een van de meest populaire leading men van Hollywood in de jaren veertig en vijftig. Hoewel hij vandaag de dag vooral bekend is vanwege zijn rol als slechterik in de Bond- film Octopussy, maakte hij een paar prachtige films. Gigi vormt de meest succesvolle, maar mijn eigen favoriete Jourdan- film is het relatief onbekende Letter from an Unknown Woman waarin hij te zien is met Joan Fontaine.

Het verhaal draait om het leven van Lisa. Als jong meisje woont ze in hetzelfde huurcomplex als de pianist Stefan Brand. Ze is stiekem verliefd op hem, maar hij heeft dat niet door. Later als Lisa volwassen is, komt Stefan weer op haar pad. Hij herkent haar niet, maar voelt zich aangetrokken tot de jonge vrouw. De twee beleven een one night stand, waarna Stefan voor een concert op pad moet. Hij belooft contact te houden, maar laat niks meer van zich horen. Lisa blijkt zwanger te zijn en besluit het kind alleen op te voeden.

Het verhaal wordt terugblikkend gebracht via een brief die Lisa aan Stefan heeft geschreven en die hij leest. Zo zie je het hele liefdesverhaal ontvouwen met een dramatische ontknoping aan het einde. De film werd gebaseerd op het boek van Stefan Zweig dat door Howard Koch werd bewerkt voor de filmversie. Hij bleef daarin behoorlijk trouw aan de content al werden er kleine dingen aangepast. Zo kregen de hoofdpersonen namen en werd Stefan veranderd van een schrijver in een pianist. Het boek heeft daarbij een vrij expliciet seksueel gehalte, iets dat moest worden aangepast om het door de censuur heen te krijgen. Daarom beleeft Lisa in de film maar een nacht met Stefan in plaats van de drie die in het boek staan beschreven. Toch is het ondanks dat het nu wellicht wat tam aan doet, voor zijn tijd best een opmerkelijke film qua onderwerp. Lisa gaat immers naar bed met een man zonder met hem getrouwd te zijn en krijgt ook nog eens een buitenechtelijk kind.

Wat Letter from an Unknown Woman een bijzondere klassieker maakt, zijn de rollen van Fontaine en Jourdan. Fontaine weet zowel een naïef 15-jarig meisje neer te zetten als een volwassen vrouw, die van alles heeft meegemaakt. Jourdan is perfect gecast als de love interest van Fontaine, waar ze haar hele leven van in de ban is zonder dat hij het doorheeft. Het einde waarin alle puzzelstukjes samenvallen, is er een die ervoor zorgt dat de film kan worden toegevoegd aan de beste tearjerkers van de klassieke film.