Vorige week lichtte ik al een film uit die te zien zou zijn op het Berlinale, waar ze een retrospectief hebben van opgepoetste klassieke Technicolor films. Naast grote klassiekers als The African Queen en Gone with the Wind staan er ook iets minder bekende films op het programma, zoals Leave her to Heaven met een van mijn favoriete actrices; Gene Tierney.

Richard Harland ontmoet in de trein Ellen Berent, een rijke en aantrekkelijke vrouw. Zij heeft een verloofde, maar als de vonk overslaat met Richard weet ze niet hoe snel ze haar vriend moet dumpen. Richard zelf is ook een beetje verbaasd hoe snel Ellen voor hem kiest, maar trouwt wel met haar. Al snel blijkt dat Ellen vreselijk jaloers is. Zelfs het gehandicapte broertje van Richard ziet ze als een rivaal voor zijn aandacht.
Het verhaal wordt min of meer als een lange flashback verteld en hoewel het geen gebruik maakt van schaduw en zwart/wit is het qua verhaal en spanning zeker een film noir. De toepassing van Technicolor is niet alleen weelderig, maar heeft ook een functie in het verhaal. Zo heeft Ellen vaak witte jurken aan, die symboliseren dat ze een kille tante is terwijl haar vuurrode lippen weer wijzen op een erotische ondertoon.

Gene Tierney was een van de bekendste actrices van de jaren veertig en speelde onder meer in het geweldige Laura. Daarin was ze een charismatisch en betoverend type, in Leave her to Heaven is ze een echte femme fatale; eentje die geen moord pleegt in een donker rokerig steegje, maar juist midden op een prachtig blauw meer in klaar daglicht. Jammer genoeg maakte Tierney niet heel veel films. In de jaren vijftig zorgden emotionele problemen zoals depressie ervoor dat ze slechts af en toe nog voor de camera verscheen. Maar de films die ze maakte, zijn echt de moeite waard met uitschieters ertussen, die tot de top van hun tijd behoorden. Martin Scorsese noemde haar niet voor niets een van de meest ondergewaardeerde filmactrices van de twintigste eeuw.

Wie trouwens nog op zoek is naar een goede biografie, kan ik Self-Portrait: Gene Tierney enorm aanbevelen. Hierin vertelt ze heel openhartig en nuchter over haar carrière, haar liefdes en de problemen die op haar pad kwamen.