De musicals van Ginger Rogers en Fred Astaire behoren zonder enige twijfel tot mijn favoriete films. De prachtige dansen, chemie tussen de spelers, zalen zonder plafonds en heerlijke muziek maken elk van hun samenwerkingen op het doek tot een echte filmbeleving. Sommige van hun films zijn iets minder en moeten het hebben van een aantal topmomenten, maar andere zijn werkelijk van begin tot eind perfect. Tot die laatste categorie behoort Top Hat, misschien wel de beste film die Ginger 'n Fred samen maakten, en toevallig morgen te zien op één.

Zoals bij alle musicals van Ginger Rogers en Fred Astaire moet je niet teveel stilstaan bij het verhaal. Man en vrouw ontmoeten elkaar, de vonk is er maar door misverstanden moeten ze al dansend hun weg naar elkaar zien te vinden. In Top Hat logeren Jerry (gespeeld door Astaire) en Dale (uiteraard Rogers) in hetzelfde hotel. Jerry is een ster op Broadway en oefent daarom zijn nieuwe danspasjes. Dale logeert in de kamer recht onder hem en wordt gek van het geluid. Als Dale klaagt, komen ze met elkaar in contact en is er meteen een chemie tussen hun. Maar Dale is in de foute veronderstelling dat Jerry getrouwd is en probeert daarom haar gevoelens weg te stoppen. Natuurlijk komen de twee elkaar continue tegen, waarbij de nodige liedjes en dansen de revue passeren.

Top Hat heeft maar een korte speelduur van nog geen anderhalf uur, maar zit werkelijk bomvol klassieke momenten. Alle muzikale nummers zijn geweldig van Top Hat, White Tie and Tails tot The Piccolino. Maar als je een hoogtepunt moet kiezen, kan je niet om Cheek to Cheek heen. De heerlijke nostalgische klanken van Irving Berlins nummer, de prachtige uitvoering van de dans in de (uiteraard zoals altijd) plafondloze balzaal en natuurlijk die jurk vol veren van Rogers, maken het tot misschien wel hun meest klassieke en geliefde moment op het doek samen.

Die jurk was trouwens een verhaal apart. Voor elke dansscène werd een jurk voor Rogers ontworpen, waar zij dan ook haar input aan gaf. Voor Cheek to Cheek werd het dus een zachtblauwe jurk vol struisvogelveren, een ontwerp waar Rogers bijzonder blij mee was. Bij een repetitie met Hermes Pan (de choreografie partner van Astaire die de repetities met Rogers altijd voor zijn rekening nam) vlogen de veren echter in het rond en viel Pan woedend uit tegen Rogers. Zij vertrok huilend naar de kleedkamer, waarna ze verteld werd dat ze van Astaire een andere jurk aan zou moeten. Hij keurde meestal de jurken ver van te voren goed of af, maar deze kostte zoveel tijd om te maken, dat hij het eindresultaat nog niet had kunnen bekijken. Rogers hield echter voet bij stuk, zoals ze in haar uiterst onderhoudende autobiografie ook vertelt, en gaf aan dat ze in die jurk zou dansen en anders niet. Uiteindelijk werd een compromis bereikt: die avond gingen naaisters in de weer om de veren nogmaals goed vast te zetten en de volgende dag was de jurk klaar voor de opnames,

Hoewel het de volgende dag geen verenfestijn was zoals tijdens de repetitie met Pan, verloor de jurk tijdens het dansen af en toe nog wel een veer. Als je goed kijkt in de Cheek to Cheek scène zie je her en der wat veren fladderen of liggen, maar het valt je als kijker anders niet op. Astaire gaf Rogers na het zien van de take gelijk; de jurk bewoog prachtig tijdens het dansen en gaf het nummer net dat beetje extra. Vanaf dat moment kreeg Rogers van Astaire de bijnaam Feathers en in zijn autobiografie noemde hij het hoofdtuk over haar dan ook zo.

Top Hat is op zaterdag 17 januari om 15:45 te zien op één.