De dag begon niet veelbelovend. Vlak voor vertrek uit mijn hotel bleek de accu van mijn camera bijna leeg te zijn en had ik pech met het openbaar vervoer. Het enige dat erop zat, was in een taxi springen naar het May Fair Hotel om op tijd te komen voor de persconferentie. Gelukkig haalde ik het ruim met behulp van een cabbie, die werkelijk iedereen op de weg inhaalde. Ik kon weer vooraan plaatsnemen en mijn camera nog even extra opladen in de zaal. Het was de hectiek allemaal waard toen de acteurs van Testament of Youth de kamer binnenstapten, waaronder Kit Harington, beter bekend als Jon Snow uit Game of Thrones.
Testament of Youth is een film gebaseerd op de memoires van Vera Brittain, die gedurende de Eerste Wereldoorlog met haar studie stopte om verpleegster te worden. Ze werkte in Londen, Malta en Frankrijk en zag hierdoor met eigen ogen de verschrikkingen van de oorlog. Alicia Vikander vertolkt de rol van Vera in de film en is de grote afwezige, omdat ze aan het filmen is. Dat gemist wordt ruimschoots goed gemaakt door degenen die wel achter de tafel zitten; regisseur James Kent, producente Rosie Alison en acteurs Colin Morgan (bekend van Merlin), Kit Harington en Taron Egerton.
Regisseur Kent mag beginnen en vertelt dat Testament of Youth geen doorsnee oorlogsfilm is. Als regisseur ben ik altijd op zoek naar onderwerpen die gaan over de universele zaken die mensen meemaken. Wat ik mooi vond toen ik het script las, was dat het niet om een period film gaat, maar juist zaken als ambitie, liefde, rouw, moed en overleven. En die dingen spreken ons ook nu aan en ik hoop dat de film hierdoor een publiek weet te raken.
Colin Morgan neemt daarna het woord. Merlin fans zien in gedachten misschien nog een jonge grinnikende jongen die de baard nog niet in de keel heeft gekregen. Maar Colin is nu een stuk ouder met diepe stem en een uiterst zwaar Iers accent. Hij vertelt over de voorbereiding op de film, waaronder de repetities van de acteurs met Kent. Dat was behulpzaam en komt tegenwoordig niet meer vaak voor in de filmindustrie. We hadden ook het geluk dat James ons goed heeft gecast, want we konden het ook echt goed met elkaar vinden. Individueel van elkaar deden we research, met name op basis van de brieven die deze mensen elkaar schreven, waardoor we hun onderlinge band en de tumultueuze tijd waarin het zich afspeelt konden begrijpen. [..] Dat was van groot belang. We voelden [deze band] toen we samen op de set kwamen en dat droeg bij aan de speciale momenten [op film].
Het hotel heeft de fout gemaakt literflessen water op tafel te zetten. Een klein flesje is gebruikelijk, maar nu blokkeert de fles voor Kit vaak mijn beeld van de acteur, wat natuurlijk lastiger fotograferen is. Gelukkig buigt hij zich bij het antwoord geven op een vraag naar voren, waardoor hij weer goed te zien is. Harington praat onder meer over wat hem in deze rol aantrok. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in deze oorlog. Ik denk dat veel jonge mensen dat delen. Toen ik op school zat, maakte ik kennis met het werk van oorlogspoëten en heb ik het boek [Testament of Youth] gelezen. Toen ik een rol in [de toneelversie van] War Horse kreeg, vond ik dat geweldig. Niet alleen omdat het mijn eerste rol was en ik het daarom sowieso wilde doen, maar juist omdat het ging over een man die de Eerste Wereldoorlog meemaakt. Toen ik het script las van deze film, was het zo een mooie bewerking van een boek waar ik mee was opgegroeid en een karakter dat ik goed kende dat het een no brainer was om het te doen. Het voelde als een eer om de mogelijkheid te krijgen om iemand te spelen die echt heeft geleefd, want dat heb ik eerder nog nooit gedaan.
Uiteraard kan het niet anders, dat iemand aan Kit een vraag stelt over Game of Thrones. Een journalist wil weten wat er anders is aan het spelen in een film of een tv serie. Budget voor tv is zo groot geworden dat de set van een serie niet zoveel verschilt van die van een film, aangezien ik van een serie kom met een groot budget. Qua karakterontwikkeling verschilt het wel erg. Ik moet voor een film een karakter ontwikkelen binnen een veel kortere tijd. Ik heb niet de luxe van tien afleveringen en een aantal seizoenen om dit op te bouwen.
Ook vertelt hoe hij het was om de rol van Roland Leighton te spelen in Testament of Youth en hoe dat verschilde van het voorbereiden op de rol van Jon Snow. Het voorbereiden op de rol van Jon Snow is nu alweer zolang geleden. Ik probeerde laatst nog terug te halen hoe dat was. Ik heb bij het voorbereiden op Jon een inmiddels template klaarliggen. Je weet dat alles voor deze rol op een bepaalde manier moet gaan. Ik 'stap in de rol' die ik over de loop van vijf jaar heb gecreëerd. Ik kan me niet herinneren welke keuzes ik indertijd heb gemaakt en waarom. De rol van Roland was hierdoor juist zo nieuw en vers. Ik probeerde voor de rol na te gaan hoe ik me ook alweer voelde toen ik 19 was. Ik ben nu 27 dus ik speel iemand die een stuk jonger is. Ik blikte terug op het ervaren van een eerste liefde. Het was alsof ik terug ging in de tijd en een cockier, surer version van mezelf werd. Als dat mogelijk is.
De acteurs worden ook gevraagd hoe het is om met Alicia te werken. Harington vertelt dat hij haar goed kende omdat ze samen met elkaar hadden gespeeld in een film, al deelden ze geen scène. Ze waren echter wel bevriend geraakt en hij heeft niks dan lof voor zijn leading lady. She's off taking over the world which is why she is not here, vult Taron, aan waarop de zaal in lachen uitbarst. Zelfs Kit, die in het echt net zo bezwaard kijkt als je van hem gewend bent in Game of Thrones, tovert eindelijk een lach tevoorschijn. Taron lacht ook mee, maar vervolgt daarna op zijn beurt hoe geweldig de afwezige actrice is. Ik kan alleen maar beamen wat Kit net allemaal heeft gezegd. Ik kende Alicia's werk voor de film nog niet en had niet met haar gewerkt, maar als de camera draaide, dacht je jeetje waar kwam dat vandaan. Ik kan haar niet anders beschrijven dan als een force of nature; zo ijverig en hardwerkend. Engels is daarbij ook nog haar tweede taal, dus dat is op zich al een merkwaardige prestatie. Ik moet toegeven dat ik de film nog niet volledig heb gezien, maar gebaseerd op een scène die ik met haar heb opgenomen, weet ik dat het iets bijzonders zal zijn. Ze is uitzonderlijk.
De conferentie eindigt wanneer de moderator met een snik in haar stem (ze barst letterlijk bijna in tranen uit van de emotie) iedereen aan tafel bedankt voor deze bijzondere film. Weer rent er gelukkig niemand naar voren voor een handtekening als de panelleden de kamer verlaten. Na de gekte rond Donnie Yen gisteren, dacht ik dat Kit Harington misschien ook zon tafereel zou kunnen veroorzaken. Maar de Britten geven het goede voorbeeld en hopelijk waait dat over naar de andere festivals. Mijn laatste volle festivaldag is met de Testament of Youth persconferentie voorbij, aangezien ze de timing hiervan zo weten te plannen, dat het samenvalt met de persvoorstellingen van de dag. Niet echt handig dus (en daar wordt her en der dan ook flink over gemopperd). Maar mijn LFF is nog niet helemaal ten einde, want ik heb hier morgen nog éénn dagdeel en ga dat proberen te vullen met een aantal activiteiten voor ik weer terug moet naar Nederland. Er staat namelijk weer wat leuks op het programma, maar daar horen jullie morgen meer over.
Lees hier onze andere blogs van het Londen Filmfestival.
Testament of Youth is een film gebaseerd op de memoires van Vera Brittain, die gedurende de Eerste Wereldoorlog met haar studie stopte om verpleegster te worden. Ze werkte in Londen, Malta en Frankrijk en zag hierdoor met eigen ogen de verschrikkingen van de oorlog. Alicia Vikander vertolkt de rol van Vera in de film en is de grote afwezige, omdat ze aan het filmen is. Dat gemist wordt ruimschoots goed gemaakt door degenen die wel achter de tafel zitten; regisseur James Kent, producente Rosie Alison en acteurs Colin Morgan (bekend van Merlin), Kit Harington en Taron Egerton.
Regisseur Kent mag beginnen en vertelt dat Testament of Youth geen doorsnee oorlogsfilm is. Als regisseur ben ik altijd op zoek naar onderwerpen die gaan over de universele zaken die mensen meemaken. Wat ik mooi vond toen ik het script las, was dat het niet om een period film gaat, maar juist zaken als ambitie, liefde, rouw, moed en overleven. En die dingen spreken ons ook nu aan en ik hoop dat de film hierdoor een publiek weet te raken.
Colin Morgan neemt daarna het woord. Merlin fans zien in gedachten misschien nog een jonge grinnikende jongen die de baard nog niet in de keel heeft gekregen. Maar Colin is nu een stuk ouder met diepe stem en een uiterst zwaar Iers accent. Hij vertelt over de voorbereiding op de film, waaronder de repetities van de acteurs met Kent. Dat was behulpzaam en komt tegenwoordig niet meer vaak voor in de filmindustrie. We hadden ook het geluk dat James ons goed heeft gecast, want we konden het ook echt goed met elkaar vinden. Individueel van elkaar deden we research, met name op basis van de brieven die deze mensen elkaar schreven, waardoor we hun onderlinge band en de tumultueuze tijd waarin het zich afspeelt konden begrijpen. [..] Dat was van groot belang. We voelden [deze band] toen we samen op de set kwamen en dat droeg bij aan de speciale momenten [op film].
Het hotel heeft de fout gemaakt literflessen water op tafel te zetten. Een klein flesje is gebruikelijk, maar nu blokkeert de fles voor Kit vaak mijn beeld van de acteur, wat natuurlijk lastiger fotograferen is. Gelukkig buigt hij zich bij het antwoord geven op een vraag naar voren, waardoor hij weer goed te zien is. Harington praat onder meer over wat hem in deze rol aantrok. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in deze oorlog. Ik denk dat veel jonge mensen dat delen. Toen ik op school zat, maakte ik kennis met het werk van oorlogspoëten en heb ik het boek [Testament of Youth] gelezen. Toen ik een rol in [de toneelversie van] War Horse kreeg, vond ik dat geweldig. Niet alleen omdat het mijn eerste rol was en ik het daarom sowieso wilde doen, maar juist omdat het ging over een man die de Eerste Wereldoorlog meemaakt. Toen ik het script las van deze film, was het zo een mooie bewerking van een boek waar ik mee was opgegroeid en een karakter dat ik goed kende dat het een no brainer was om het te doen. Het voelde als een eer om de mogelijkheid te krijgen om iemand te spelen die echt heeft geleefd, want dat heb ik eerder nog nooit gedaan.
Uiteraard kan het niet anders, dat iemand aan Kit een vraag stelt over Game of Thrones. Een journalist wil weten wat er anders is aan het spelen in een film of een tv serie. Budget voor tv is zo groot geworden dat de set van een serie niet zoveel verschilt van die van een film, aangezien ik van een serie kom met een groot budget. Qua karakterontwikkeling verschilt het wel erg. Ik moet voor een film een karakter ontwikkelen binnen een veel kortere tijd. Ik heb niet de luxe van tien afleveringen en een aantal seizoenen om dit op te bouwen.
Ook vertelt hoe hij het was om de rol van Roland Leighton te spelen in Testament of Youth en hoe dat verschilde van het voorbereiden op de rol van Jon Snow. Het voorbereiden op de rol van Jon Snow is nu alweer zolang geleden. Ik probeerde laatst nog terug te halen hoe dat was. Ik heb bij het voorbereiden op Jon een inmiddels template klaarliggen. Je weet dat alles voor deze rol op een bepaalde manier moet gaan. Ik 'stap in de rol' die ik over de loop van vijf jaar heb gecreëerd. Ik kan me niet herinneren welke keuzes ik indertijd heb gemaakt en waarom. De rol van Roland was hierdoor juist zo nieuw en vers. Ik probeerde voor de rol na te gaan hoe ik me ook alweer voelde toen ik 19 was. Ik ben nu 27 dus ik speel iemand die een stuk jonger is. Ik blikte terug op het ervaren van een eerste liefde. Het was alsof ik terug ging in de tijd en een cockier, surer version van mezelf werd. Als dat mogelijk is.
De acteurs worden ook gevraagd hoe het is om met Alicia te werken. Harington vertelt dat hij haar goed kende omdat ze samen met elkaar hadden gespeeld in een film, al deelden ze geen scène. Ze waren echter wel bevriend geraakt en hij heeft niks dan lof voor zijn leading lady. She's off taking over the world which is why she is not here, vult Taron, aan waarop de zaal in lachen uitbarst. Zelfs Kit, die in het echt net zo bezwaard kijkt als je van hem gewend bent in Game of Thrones, tovert eindelijk een lach tevoorschijn. Taron lacht ook mee, maar vervolgt daarna op zijn beurt hoe geweldig de afwezige actrice is. Ik kan alleen maar beamen wat Kit net allemaal heeft gezegd. Ik kende Alicia's werk voor de film nog niet en had niet met haar gewerkt, maar als de camera draaide, dacht je jeetje waar kwam dat vandaan. Ik kan haar niet anders beschrijven dan als een force of nature; zo ijverig en hardwerkend. Engels is daarbij ook nog haar tweede taal, dus dat is op zich al een merkwaardige prestatie. Ik moet toegeven dat ik de film nog niet volledig heb gezien, maar gebaseerd op een scène die ik met haar heb opgenomen, weet ik dat het iets bijzonders zal zijn. Ze is uitzonderlijk.
De conferentie eindigt wanneer de moderator met een snik in haar stem (ze barst letterlijk bijna in tranen uit van de emotie) iedereen aan tafel bedankt voor deze bijzondere film. Weer rent er gelukkig niemand naar voren voor een handtekening als de panelleden de kamer verlaten. Na de gekte rond Donnie Yen gisteren, dacht ik dat Kit Harington misschien ook zon tafereel zou kunnen veroorzaken. Maar de Britten geven het goede voorbeeld en hopelijk waait dat over naar de andere festivals. Mijn laatste volle festivaldag is met de Testament of Youth persconferentie voorbij, aangezien ze de timing hiervan zo weten te plannen, dat het samenvalt met de persvoorstellingen van de dag. Niet echt handig dus (en daar wordt her en der dan ook flink over gemopperd). Maar mijn LFF is nog niet helemaal ten einde, want ik heb hier morgen nog éénn dagdeel en ga dat proberen te vullen met een aantal activiteiten voor ik weer terug moet naar Nederland. Er staat namelijk weer wat leuks op het programma, maar daar horen jullie morgen meer over.
Lees hier onze andere blogs van het Londen Filmfestival.
