Tod Browning's Freaks (1932) staat bekend als een van de meest controversiële films uit de geschiedenis. De film, die echte acteurs met fysieke afwijkingen castte, veroorzaakte tijdens testvertoningen heftige reacties. Sommigen vielen flauw, anderen verlieten kokhalzend de zaal. Eén vrouw claimde zelfs dat de film een miskraam veroorzaakte.

Browning wilde een realistisch beeld schetsen van het harde leven in een reizend circus. Hij koos daarom voor acteurs met zichtbare fysieke afwijkingen, zoals Daisy en Violet Hilton, een Siamese tweeling, en Prince Randian, een man zonder armen of benen. Deze keuze maakte de film zowel uniek als omstreden.

Financiële mislukking
Hoewel de oorspronkelijke versie 90 minuten duurde, werd deze na de desastreuze reacties ingekort tot 60 minuten. Een beruchte castratiescène werd volledig verwijderd. De film, die $316.000 kostte om te maken, bracht slechts $341.000 op - een flinke tegenvaller voor MGM.

Freaks was zijn tijd ver vooruit in het tonen van empathie voor mensen met lichamelijke afwijkingen. Toch beschouwden critici de film destijds als exploitatie. De cast, afkomstig uit echte circussen, sprak zich later juist positief uit over Brownings respectvolle behandeling op de set.

Herontdekking
Na de release werd de film decennialang verboden in het Verenigd Koninkrijk. Pas in de jaren zeventig werd hij herontdekt en kreeg hij een cultstatus. Tegenwoordig wordt Freaks vaak geprezen als een meesterwerk dat vooroordelen aan de kaak stelt.


Tod Browning, ook bekend van Dracula (1931), riskeerde zijn carrière met Freaks. Hoewel de film zijn reputatie beschadigde, wordt hij nu beschouwd als een van de meest invloedrijke horrorfilms ooit. Browning zelf werkte echter na Freaks nauwelijks meer in Hollywood.

Klassieker
Met zijn mix van realisme en horror blijft [i][Freaks/i] een onmiskenbare klassieker. De film schokte destijds miljoenen en roept nog steeds heftige reacties op. Zoals Browning bewees: echte horror zit niet in monsters, maar in hoe we naar anderen kijken.