Na tien dagen van griezelen, bloedvergieten, adembenemende fantasiewerelden en doldwaze wetenschap zit het festival er weer op. Er viel weer een hoop moois te beleven, maar zoals altijd lijkt ook hier het cliché je mist meer dan je ziet weer van toepassing te zijn. Zo hadden we bijvoorbeeld graag nog wat aandacht besteed aan titels als Escape From Tomorrow (gedurfd guerrillaproject of mislukt experiment?), Der Samurai (Lynchiaanse thriller van Duitse bodem) of het ruime aanbod aan korte films, maar met een strakke planning moeten er nu eenmaal keuzes gemaakt worden. Desalniettemin kunnen we terugkijken op een geslaagd festival.
Ook artistiek directeur Chris Oosterom blikt tevreden terug. Vol trots laat hij tijdens de slotceremonie weten dat Imagine in zijn dertigste jubileumjaar ruim tien procent meer bezoekers heeft weten te trekken dan het voorgaande jaar en hoge waarderingscijfers onder de bezoekers wist te scoren. Een goede reden om het festival uit te breiden met een extra dag, waarop vandaag de zeven snelst uitverkochte films snelst uitverkochte films nog een keer te bezoeken waren. Het zijn mooie statistieken, maar de slotceremonie draait het natuurlijk vooral om de prijsuitreiking. Er waren een vijftal weg te geven, plus natuurlijk de felbegeerde publieksprijs.
De eerste prijs op het programma is de Time Capsule Award voor de beste festivaltrailer. De jury koos uit een zevental geinig in elkaar geknutselde filmpjes Looking for Laika, een klein stopmotion hommage aan de bekende ruimtehond, uit als winnaar. Tijdens de speech komt nog een leuk feitje over de productie boven water: het hele maanlandschap bestond uit maar liefst vier kilo paprikapoeder.
Vervolgens komt het panel van MovieZone jongerenjury aan het woord. De vier tieners maken een eervolle vermelding voor sci-fi Coherence, maar het is uiteindelijk Cheap Thrills die er met de buit vandoor gaat. De debuutfilm maakte een hoop los bij de jonge jury, en wordt geroemd om het acteerwerk van hoofdrolspeler Pat Healy en slimme gebruik van handheld camerawerk.
In het kader van de Europese genrefilm werden er twee Zilveren Méliès Awards uitereikt door de jury bestaande uit een drietal Europese regisseurs. De Nederlandse horrorfilm De Poel moest het hierbij afleggen tegen Oosterbuur Till Kleinert. Zijn afstudeerfilm Der Samurai (mede gefinancierd middels crowdfunding), wordt bestempeld als een slimme mix van verschillende genres, en wordt unaniem geroemd door de dansscène aan het einde. De prijs voor de beste Europese korte film ging naar het Zweedse Reset.
Waar Coherence het bij de jongerenjury het nog met een eervolle vermelding moest doen, wist de Amerikaanse sci-fi van James Ward Byrket wel de Black Tulip Award van de volwassenenjury in de wacht te slepen. De jury heeft lovende woorden over voor het intrigerende concept en spitsvondige script, die maar weer eens bewijzen dat je geen groot budget nodig hebt om een publiek geboeid te houden.
De prijs waar echter het meest naar uit werd gekeken was de publieksfavoriet. In de afgelopen tien dagen werden een hoop stemkaartjes afgescheurd en uit de bus kwam een verassende winnaar. Hoewel de cultheld het festival zelf moest missen, ging Jodorowskys Dune er uiteindelijk met Syfy Silver Scream Award vandoor. De bizarre documentaire bleef daarmee het vervolg op de winnaar van vorig jaar, The Raid 2, maar net voor. De top drie werd compleet gemaakt met het zombiefestijn Dead Snow 2: Red vs. Dead.
Natuurlijk is het festival niet compleet zonder een goede slotfilm. Dit jaar werd er gekozen voor de Spaanse horrorkomedie Witching & Bitching. De film van regisseur Alex de la Iglesias (enkele jaren geleden aanwezig met Balade Triste de la Trompeta) kan misschien nog het beste omschreven worden als een soort hyperactieve mix tussen From Dusk Till Dawn en De Heksen van Roald Dahl. De nadruk ligt hier misschien iets meer op de komedie dan op horror, maar storend is het niet. Met name de stereotyperingen tussen mannen en vrouwen worden leuk op de hak genomen, en één ding is zeker: volgende keer denk je wel twee keer na voordat je boven een Zuid-Europees toilet staat te hurken. Een prima afsluiter voor een prima festival. Imagine, tot volgend jaar!
