Dit jaar vindt voor de dertigste keer het Imagine Filmfestival plaats, waarmee het befaamde Amsterdamse festival voor genrefilms zijn parelmoeren jubileum viert. Dat wordt, zoals men mag verwachten, gedaan door groots uit te pakken. Het festival dat tot 2009 bekendstond als het Amsterdam Fantastic Film Festival (en door velen nog steeds hardnekkig zo wordt genoemd) trapt vanavond af met een nieuwe Franse speelfilmbewerking van Belle en het beest, waarna vanaf morgen de dagen rijkelijk gevuld zullen zijn met seriemoordenaars, heksen, losgeslagen politieagenten, zeemonsters, perverse filmregisseurs, nazi-zombies en nog veel meer. Zoals gebruikelijk is FilmTotaal weer van de partij, ditmaal in de vorm van Jelle Fastenau en mijzelf. Wij zullen dagelijks verslag doen van al het moois, lelijks en absurds dat er te zien is.
De meest in het oog springende films die dit jaar het programma sieren, zijn geregisseerd door mensen die zich in het verleden al duidelijk hebben bewezen op dit festival. Zo is er The Wind Rises, de laatste productie van de Japanse animatielegende Hayao Miyazaki, wiens Spirited Away er elf jaar geleden met de Silver Scream Award (publieksprijs) vandoor ging. Twee jaar geleden was die prijs voor het Indonesische actiespektakel The Raid, waarvan nu het vervolg te zien is. De eerste berichten hierover zijn dusdanig positief dat het niet ondenkbaar lijkt dat ook dit vervolgdeel tot publieksfavoriet zal worden gekroond. Maar sluit vooral The Zero Theorem niet uit. Deze nieuwste film van Terry Gilliam lijkt (zoals gebruikelijk) weer bol te staan van visuele vondsten en dubbele bodems. Gilliam kreeg dan ook niet voor niets in 2007 de Career Achievement Award toegekend voor zijn even gevarieerde als intrigerende oeuvre.
Dit jaar valt de Chileense regisseur Alejandro Jodorowsky die eer te beurt. Die naam zal wellicht niet iedereen bekend in de oren klinken, maar dat zou wel eens snel kunnen gaan veranderen. Na in de jaren zeventig indruk te hebben gemaakt met de surrealistische films El topo en The Holy Mountain (die door omstandigheden na hun release dertig jaar niet voor het publiek beschikbaar waren) hoopte Jodorowsky door te stoten naar de eredivisie met zijn verfilming van het bekende sciencefictionboek Dune. Zijn plannen daarvoor waren echter dusdanig ambitieus (het script was zo dik als een telefoonboek, resulterend in een film van meer dan tien uur) dat het feest helaas niet doorging. Gelukkig is over dit megalomane project een documentaire gemaakt genaamd Jodorowskys Dune, waarin de man uitgebreid aan het woord komt. Daarnaast wordt Jodorowskys nieuwste film La danza de la realidad vertoond.
Maar het is niet enkel Amerikaans en Aziatisch werk dat de klok slaat. De Europese genrefilm openbaart zich steeds meer en Imagine maakt daar gretig gebruik van. Gelukkig is tussen alle opvallende producties uit het noorden (de Noorse zombiefilm Dead Snow 2: Red vs. Dead), oosten (de Duitse horrorthriller met Lynchiaanse trekjes Der Samurai), zuiden (het Belgische Tombville) en westen (de Schotse Irvine Welsh-verfilming Filth) ook ruimte voor producties van eigen bodem. Dat Nederland niet te klein is voor sciencefiction en horror zal dan ook worden bewezen met Capsule en De poel. Die laatste is gemaakt door het nieuwe productiebedrijf House of Netherhorror, opgericht door Jan Doense, de man aan wie we dit mooie festival te danken hebben. Als dat geen reden is om te gaan kijken
Maar Imagine is meer dan alleen films zien. Eenieder die na vele uren te zijn ondergedompeld in horror, sciencefiction, fantasy, thrillers en animatie nog niet verzadigd is, kan terecht bij masterclasses (onder meer over de relatie tussen Hollywood en de wetenschap), een lezing over filmmuziek en zelfs een quiz waarin de kandidaten worden getoetst op hun kennis van alles wat maar geeky is. Oh, en hadden we de legendarische Night of Terror al vermeld? Alsof negen dagen vol fantastische films en aanverwante evenementen nog niet genoeg is, wordt er dit jaar voor het eerst een extra dag aan het festival vastgeplakt, waarop de zeven snelst uitverkochte en hoogst gewaardeerde films nog eenmaal worden vertoond. Er staat ons een hoop moois te wachten.