John Krokidas levert met Kill Your Darlings zijn eerste lange speelfilm af. Deze gaat over een moord in de jaren veertig binnen een vriendenkring van schrijvers, die de grondleggers zouden vormen van de beatgeneration. Voor de hoofdrollen wisten de makers Daniel Radcliffe, Dane DeHaan en Michael C. Hall te strikken. FilmTotaal sprak met Krokidas over de moeilijkheden om het project van de grond te krijgen en Harry Potters toverstaf
Ik hoorde dat het tien jaar heeft geduurd om deze film te maken? Kun je iets vertellen over het proces om dit project van de grond te krijgen?
"Tien jaar terug zat ik op de filmschool samen met een vriend van me, Austin Bunn. Op een dag vertelde hij me over een artikel dat hij had gelezen over een moord in 1944 in de vriendengroep van bekende schrijvers als Jack Kerouac, Allen Ginsberg en William Burroughs. Deze moord vormde de katalysator van de beatrevolutie, die zij met hun werk begonnen. Austin zei dat hij het materiaal interessant vond voor een toneelstuk, maar ik overtuigde hem dat het geschikter was als film. We hebben samen het script geschreven over de loop van vier jaar, tussen onze andere projecten door. Na vier jaar stuurden we het naar Christine Vachon, de producente van Kids en Boys Don't Cry. Zij wilde het met ons maken en vervolgens gingen we op zoek naar geldschieters. Dat was moeilijk, want in Amerika stonden ze niet echt te springen om een film te maken over overleden homoseksuele dichters. De financiering ging telkens niet door. We hadden een keer de voltallige casting gedaan, toen het op het laatste moment opnieuw misging. Maar na tien jaar viel alles op zijn plek en konden we eindelijk de film daadwerkelijk gaan maken."
Wie had je gecast bij de eerdere poging om Kill Your Darlings van de grond te krijgen?
"We hadden Jesse Eisenberg, Lucas Haas, Ben Wishaw en Chris Evans. Eveneens een zeer getalenteerde cast van wie ik overtuigd ben dat ze een film zouden hebben gemaakt die ik graag had willen zien. Jesse Eisenberg was gecast vlak voor The Social Network werd uitgebracht. Toen dat een enorm succes was, kreeg ik allemaal telefoontjes van mensen die geïnteresseerd waren om Kill Your Darlings te subsidiëren, omdat hij aan dit project verbonden was. Dat was geweldig, alleen belde Jesse Eisenberg en vertelde hij me heel eerlijk dat hij in The Social Network een iconische Ivy League-student had gespeeld en dat hij nu klaar was voor volwassen rollen. Daarmee viel de financiering weg en moesten we opnieuw beginnen. De rest van de cast ging ook andere dingen doen, waardoor we over de gehele linie nieuwe acteurs moesten vinden."
Hoe kwam Daniel Radcliffe op jullie pad?
"Een paar jaar terug stond hij in Londen op het toneel met het stuk Equus en hebben we een afspraak gemaakt om over Kill Your Darlings te praten. Ik had toen nog niemand gecast en wilde tijdens onze afspraak kijken of hij interesse had en of we een klik zouden hebben. Daniel gaf aan ontzettend enthousiast te zijn, maar toen ik zijn management belde, gaven zij aan dat hij contractueel eerst nog twee Harry Potter-films moest maken en de komende jaren niet zou kunnen. Nadat de casting met Jesse Eisenberg niet doorging, waren die twee Harry Potter-films gemaakt en vroeg ik me af of Daniel nog steeds interesse zou hebben. Ik heb daarom gedaan wat ze elke regisseur afraden om te doen, namelijk om middernacht een email gestuurd waarin ik zei wanhopig te zijn en hoopte dat hij nog mee zou willen doen. De volgende ochtend werd ik wakker en keek ik in mijn inbox. Tot mijn verbazing had Daniel gereageerd. De email bestond uit een woord: 'absofuckinglutely'."
Kreeg je de financiering vlotter rond met Daniel Radcliffe als Ginsberg?
"We kregen het bij elkaar, maar echt vlot verliep het niet. Mij werd verteld dat Daniel Radcliffe commercieel alleen interessant was met een toverstok in zijn hand. Ik antwoordde die mensen dat Daniel met het homoseksuele personage Ginsberg voor het einde van deze film meerdere stokken in zijn handen zou krijgen."
Hoewel Daniel Radcliffe de meeste media-aandacht kreeg bij het casten, is Dane DeHaan als Lucien Carr de ster van de film. Had je dat verwacht?
"Ik heb altijd gedacht dat de rol van Lucien eentje was die een acteur zou kunnen maken. Ik zie het als een rol in de stijl van Angelina Jolie in Girl Interrupted. Het is een rol met zoveel charisma en energie, dat die zeker indruk kan maken. De chemie met Daniels karakter was bij de casting essentieel. We hebben Lucien auditie laten doen met Daniel erbij. We zagen toen dat de chemie tussen hen precies goed was en helemaal overeen kwam met hoe we de relatie tussen Lucien en Allen voor ogen hadden. Toen Lucien begon te spelen, wist hij het personage zoveel leven in te blazen, dat was geweldig om te zien. We wisten toen dat we de juiste keuze hadden gemaakt. Ik denk dat Dane DeHaan een acteur is van wie we nog heel veel zullen horen. Hij is een acteur die zijn projecten zorgvuldig kiest, veel talent heeft, keihard werkt en daarbij ook nog eens een goed mens is. Die vier elementen zullen er voor zorgen dat hij een grote filmster zal gaan worden."
Opvallend is dat zelfs de kleine rollen zorgvuldig zijn gecast.
"Het personage David Kammerer hebben we met Michael C. Hall in gedachten geschreven. We waren daarom dolblij toen hij ja zei. Bij Elizabeth Olsen hadden we het geluk dat ze iets wilde doen met een setting in een andere tijd. Wij kwamen op het juiste moment met de vraag of ze mee wilde doen in een film die zich afspeelt in de jaren veertig. We wisten we steeds meer acteurs bij elkaar te krijgen, die uiteindelijk een perfect ensemble vormden."
Over de moord van Carr op Kammerer is door het publieke karakter ervan wel een en ander bekend, maar de kwaliteit van die informatie is gering omdat de betrokkenen zich bleven herhalen en niet uitweidden over de achtergrond van de moord. Hoe kwam je aan de informatie om het verhaal op vernieuwende en complete wijze te kunnen vertellen?
"We hadden het geluk dat er veel mensen waren die de schrijvers hadden gekend en hun visie wilden geven. In de rechtszaak werd Kammerer afgeschilderd als een stalker die een heteroseksuele jongen had achtervolgd en seksueel onder druk had gezet. Maar vrienden van David Kammerer vertelden ons dat er veel meer aan de hand was tussen deze twee. Soms probeerde David er een punt achter te zetten en zocht Lucien hem weer op. De relatie was niet goed voor ze, zoveel was duidelijk voor de mensen om hen heen. Maar geen van hen dacht, dat het ooit tot moord zou komen. Wij hadden het geluk dat we met deze nieuwe informatie de personages en verhaallijn konden aanvullen. Er is ook niet veel over de moord verteld, omdat Lucien bevriend bleef met Ginsberg, Burroughs en Kerouac. Hij vroeg hen om niks over de moord te publiceren, terwijl hij nog leefde. Dat hebben ze gedaan, uit respect voor hem. Daarom is er ook minder over bekend dan je zou verwachten van een moord, waar zoveel bekende figuren op de een of andere manier bij betrokken waren."
Vond je het spannend om een film te maken over historische figuren die veel mensen nog hebben gekend?
"Dat leverde zeker extra druk op. Gelukkig kregen we meteen na de première op Sundance al geweldige reacties van allemaal mensen die de schrijvers hadden gekend, of die als taak hebben om hun literaire nalatenschap te beheren, dat we het goed gedaan hadden. Dat gaf me natuurlijk een geweldig geruststellend gevoel."
Waarom was het voor jou belangrijk om deze film te maken?
"Ik groeide op als een homoseksuele jongen in een kleine Amerikaanse gemeenschap, waar homo's 'faggots' werden genoemd. Ik durfde er daarom ook niet voor uit te komen. Op de middelbare school hoorde ik over Allen Ginsberg en dat hij een homoseksuele dichter was. Dat werd gezegd alsof het iets slechts was, maar ik wilde hierdoor meer weten over deze man. Dit was voor er internet was, dus ik moest in boekhandels op zoek gaan naar zijn werk. Toen ik zijn gedichten las, werd ik geraakt door zijn open manier van praten over seksualiteit en politiek en hoopte ik op een dag even dapper te durven zijn als hij."
Was dat ook de reden dat je het verhaal vanuit Ginsbergs perspectief wilde vertellen?
"Toen we research deden voor het script, keken we welk personage de belangrijkste ontwikkeling doormaakt in deze periode. Dat was Ginsberg en daarom kozen we voor deze invalshoek. Voor Ginsberg was dit een vormende periode, waarin hij zichzelf vond als een dichter. Zijn relatie met Lucien was hierin belangrijk. Ik denk dat het voor veel mensen erg herkenbaar is. We hebben in ons leven gedurende onze late tienertijd allemaal wel iemand in ons leven, tegen wie we opkijken. Deze persoon is charismatisch en lijkt zoveel meer te weten van de wereld dan jij. Deze persoon leert je meer over jezelf en wie je wil zijn. Lucien was dit voor Allen."
Lees hier de recensie van Kill Your Darlings.
Ik hoorde dat het tien jaar heeft geduurd om deze film te maken? Kun je iets vertellen over het proces om dit project van de grond te krijgen?
"Tien jaar terug zat ik op de filmschool samen met een vriend van me, Austin Bunn. Op een dag vertelde hij me over een artikel dat hij had gelezen over een moord in 1944 in de vriendengroep van bekende schrijvers als Jack Kerouac, Allen Ginsberg en William Burroughs. Deze moord vormde de katalysator van de beatrevolutie, die zij met hun werk begonnen. Austin zei dat hij het materiaal interessant vond voor een toneelstuk, maar ik overtuigde hem dat het geschikter was als film. We hebben samen het script geschreven over de loop van vier jaar, tussen onze andere projecten door. Na vier jaar stuurden we het naar Christine Vachon, de producente van Kids en Boys Don't Cry. Zij wilde het met ons maken en vervolgens gingen we op zoek naar geldschieters. Dat was moeilijk, want in Amerika stonden ze niet echt te springen om een film te maken over overleden homoseksuele dichters. De financiering ging telkens niet door. We hadden een keer de voltallige casting gedaan, toen het op het laatste moment opnieuw misging. Maar na tien jaar viel alles op zijn plek en konden we eindelijk de film daadwerkelijk gaan maken."
Wie had je gecast bij de eerdere poging om Kill Your Darlings van de grond te krijgen?
"We hadden Jesse Eisenberg, Lucas Haas, Ben Wishaw en Chris Evans. Eveneens een zeer getalenteerde cast van wie ik overtuigd ben dat ze een film zouden hebben gemaakt die ik graag had willen zien. Jesse Eisenberg was gecast vlak voor The Social Network werd uitgebracht. Toen dat een enorm succes was, kreeg ik allemaal telefoontjes van mensen die geïnteresseerd waren om Kill Your Darlings te subsidiëren, omdat hij aan dit project verbonden was. Dat was geweldig, alleen belde Jesse Eisenberg en vertelde hij me heel eerlijk dat hij in The Social Network een iconische Ivy League-student had gespeeld en dat hij nu klaar was voor volwassen rollen. Daarmee viel de financiering weg en moesten we opnieuw beginnen. De rest van de cast ging ook andere dingen doen, waardoor we over de gehele linie nieuwe acteurs moesten vinden."
Hoe kwam Daniel Radcliffe op jullie pad?
"Een paar jaar terug stond hij in Londen op het toneel met het stuk Equus en hebben we een afspraak gemaakt om over Kill Your Darlings te praten. Ik had toen nog niemand gecast en wilde tijdens onze afspraak kijken of hij interesse had en of we een klik zouden hebben. Daniel gaf aan ontzettend enthousiast te zijn, maar toen ik zijn management belde, gaven zij aan dat hij contractueel eerst nog twee Harry Potter-films moest maken en de komende jaren niet zou kunnen. Nadat de casting met Jesse Eisenberg niet doorging, waren die twee Harry Potter-films gemaakt en vroeg ik me af of Daniel nog steeds interesse zou hebben. Ik heb daarom gedaan wat ze elke regisseur afraden om te doen, namelijk om middernacht een email gestuurd waarin ik zei wanhopig te zijn en hoopte dat hij nog mee zou willen doen. De volgende ochtend werd ik wakker en keek ik in mijn inbox. Tot mijn verbazing had Daniel gereageerd. De email bestond uit een woord: 'absofuckinglutely'."
Kreeg je de financiering vlotter rond met Daniel Radcliffe als Ginsberg?
"We kregen het bij elkaar, maar echt vlot verliep het niet. Mij werd verteld dat Daniel Radcliffe commercieel alleen interessant was met een toverstok in zijn hand. Ik antwoordde die mensen dat Daniel met het homoseksuele personage Ginsberg voor het einde van deze film meerdere stokken in zijn handen zou krijgen."
Hoewel Daniel Radcliffe de meeste media-aandacht kreeg bij het casten, is Dane DeHaan als Lucien Carr de ster van de film. Had je dat verwacht?
"Ik heb altijd gedacht dat de rol van Lucien eentje was die een acteur zou kunnen maken. Ik zie het als een rol in de stijl van Angelina Jolie in Girl Interrupted. Het is een rol met zoveel charisma en energie, dat die zeker indruk kan maken. De chemie met Daniels karakter was bij de casting essentieel. We hebben Lucien auditie laten doen met Daniel erbij. We zagen toen dat de chemie tussen hen precies goed was en helemaal overeen kwam met hoe we de relatie tussen Lucien en Allen voor ogen hadden. Toen Lucien begon te spelen, wist hij het personage zoveel leven in te blazen, dat was geweldig om te zien. We wisten toen dat we de juiste keuze hadden gemaakt. Ik denk dat Dane DeHaan een acteur is van wie we nog heel veel zullen horen. Hij is een acteur die zijn projecten zorgvuldig kiest, veel talent heeft, keihard werkt en daarbij ook nog eens een goed mens is. Die vier elementen zullen er voor zorgen dat hij een grote filmster zal gaan worden."
Opvallend is dat zelfs de kleine rollen zorgvuldig zijn gecast.
"Het personage David Kammerer hebben we met Michael C. Hall in gedachten geschreven. We waren daarom dolblij toen hij ja zei. Bij Elizabeth Olsen hadden we het geluk dat ze iets wilde doen met een setting in een andere tijd. Wij kwamen op het juiste moment met de vraag of ze mee wilde doen in een film die zich afspeelt in de jaren veertig. We wisten we steeds meer acteurs bij elkaar te krijgen, die uiteindelijk een perfect ensemble vormden."
Over de moord van Carr op Kammerer is door het publieke karakter ervan wel een en ander bekend, maar de kwaliteit van die informatie is gering omdat de betrokkenen zich bleven herhalen en niet uitweidden over de achtergrond van de moord. Hoe kwam je aan de informatie om het verhaal op vernieuwende en complete wijze te kunnen vertellen?
"We hadden het geluk dat er veel mensen waren die de schrijvers hadden gekend en hun visie wilden geven. In de rechtszaak werd Kammerer afgeschilderd als een stalker die een heteroseksuele jongen had achtervolgd en seksueel onder druk had gezet. Maar vrienden van David Kammerer vertelden ons dat er veel meer aan de hand was tussen deze twee. Soms probeerde David er een punt achter te zetten en zocht Lucien hem weer op. De relatie was niet goed voor ze, zoveel was duidelijk voor de mensen om hen heen. Maar geen van hen dacht, dat het ooit tot moord zou komen. Wij hadden het geluk dat we met deze nieuwe informatie de personages en verhaallijn konden aanvullen. Er is ook niet veel over de moord verteld, omdat Lucien bevriend bleef met Ginsberg, Burroughs en Kerouac. Hij vroeg hen om niks over de moord te publiceren, terwijl hij nog leefde. Dat hebben ze gedaan, uit respect voor hem. Daarom is er ook minder over bekend dan je zou verwachten van een moord, waar zoveel bekende figuren op de een of andere manier bij betrokken waren."
Vond je het spannend om een film te maken over historische figuren die veel mensen nog hebben gekend?
"Dat leverde zeker extra druk op. Gelukkig kregen we meteen na de première op Sundance al geweldige reacties van allemaal mensen die de schrijvers hadden gekend, of die als taak hebben om hun literaire nalatenschap te beheren, dat we het goed gedaan hadden. Dat gaf me natuurlijk een geweldig geruststellend gevoel."
Waarom was het voor jou belangrijk om deze film te maken?
"Ik groeide op als een homoseksuele jongen in een kleine Amerikaanse gemeenschap, waar homo's 'faggots' werden genoemd. Ik durfde er daarom ook niet voor uit te komen. Op de middelbare school hoorde ik over Allen Ginsberg en dat hij een homoseksuele dichter was. Dat werd gezegd alsof het iets slechts was, maar ik wilde hierdoor meer weten over deze man. Dit was voor er internet was, dus ik moest in boekhandels op zoek gaan naar zijn werk. Toen ik zijn gedichten las, werd ik geraakt door zijn open manier van praten over seksualiteit en politiek en hoopte ik op een dag even dapper te durven zijn als hij."
Was dat ook de reden dat je het verhaal vanuit Ginsbergs perspectief wilde vertellen?
"Toen we research deden voor het script, keken we welk personage de belangrijkste ontwikkeling doormaakt in deze periode. Dat was Ginsberg en daarom kozen we voor deze invalshoek. Voor Ginsberg was dit een vormende periode, waarin hij zichzelf vond als een dichter. Zijn relatie met Lucien was hierin belangrijk. Ik denk dat het voor veel mensen erg herkenbaar is. We hebben in ons leven gedurende onze late tienertijd allemaal wel iemand in ons leven, tegen wie we opkijken. Deze persoon is charismatisch en lijkt zoveel meer te weten van de wereld dan jij. Deze persoon leert je meer over jezelf en wie je wil zijn. Lucien was dit voor Allen."
Lees hier de recensie van Kill Your Darlings.
