Zoals de meesten van jullie wel weten duurt het nog even voordat Transformers: Dark of the Moon in de bioscopen gaat draaien. In Nederland draait de film pas vanaf 30 juni in de bioscopen, in Amerika zelfs één dag later. Tot die tijd moeten we natuurlijk nog even wachten, maar Capone van Aint it Cool News mocht naar een eerste screening van de film en schreef op basis daarvan een recensie.
Omdat de recensie nogal vol staat met spoilers, een kort overzicht van de hoofdpunten die genoemd worden. Desondanks de waarschuwing dat er mogelijk alsnog spoilers volgen.
Allereerst merkt Capone op dat hij een versie van de film heeft gezien die niet in 3D was, en ook niet helemaal af. Er waren nog een aantal momenten dat het geluid niet helemaal goed was (soms te hard, soms te zacht) en een aantal visuele effecten waren nog niet helemaal in orde.
De algehele strekking van zijn verhaal is laaiend enthousiast. Aan het begin van zijn recensie geeft Capone nog te kennen dat hij eigenlijk niet zon Transformers fan is en al helemaal niet weg is van Michael Bays manier van films maken, maar dat hij deze film toch geweldig vindt. Zo merkt hij op dat Dark of the Moon waarschijnlijk de beste uit de franchise is. Daarnaast ook de duisterste van de drie. De manier waarop Bay laat zien hoe Chicago aangevallen wordt door de Decepticons zou subliem zijn: seeing it so realistically and utterly leveled was almost more than I could handle.
Ook is er in deze film eindelijk aandacht voor een goed verhaal, zo vertelt hij. Het concept en het achtergrondverhaal krijgen ook de nodige aandacht: de eerste anderhalf uur focussen voornamelijk op het verhaal, namelijk het verhaal van de Autobots en Decipticons en de echte reden achter de maanlanding.
Daarnaast zou Bay eindelijk wat minder groots zijn qua aanpak. Natuurlijk ontbreken de enorme vechtscènes niet, maar daarin is nu meer focus op de personages, zoals een gevecht tussen Sam en een Decepticon.
Zo komt Capone uiteindelijk tot zijn conclusie: I have to admit, Im genuinely surprised what a strong effort this film is, not just in terms of its scope, but also in its pacing, performances, and ideas. This one dares to go dark from time to time, and that helped me find the often lacking component of many Bay films: emotion. [ ] You probably wont shed any tears watching Dark of the Moon, but you will care when certain lives are lost or in peril. This one might actually rock you a little to your foundation; get excited about that.
Vooral veel positieve opmerkingen dus, in deze recensie. Ondanks enkele kritiekpunten zou de film toch de beste zijn in Bays franchise, en daarmee een echte aanrader voor van de zomer. Vanaf 30 juni is de film in de Nederlandse bioscopen te zien, dus rond die tijd zal er ook op FilmTotaal een recensie verschijnen. Hieronder de trailer van de film.