Vandaag presenteren we de nummers 10-1 van de op ons forum samengestelde FilmTotaal Top 100, editie 2010. De nummers 25-11 zijn hier te vinden, en het topic met alle titels hier. Nogmaals danken we alle mensen die een filmtop instuurden, en in het bijzonder El Chivo, voor het samenstellen van de lijst.



10 Oldboy – Chan-wook Park (2009: 55; 2008: 38)
Oh Dae-Su is een doodgewone man, tot zijn vrouw en dochtertje worden ontvoerd. Als hij bijkomt in een geïmproviseerde gevangenis ziet hij dat zijn vrouw is vermoord, een daad waarvan de politie hem verdenkt. Vijftien jaar lang zit Dae-Su in zijn gevangenis, totdat hij op een dag wakker wordt met een rijkelijk gevulde portemonnee en mobiele telefoon.

In feite is de film het tweede deel in Chan-wook Park’s wraak-trilogie. Het eerste deel is getiteld Sympathy for Mr. Vengeance (2002), en het derde deel Lady Vengeance (2005). Toeval wil dat het eerste personage dat iets zegt in deze film gespeeld wordt door Kwang-rok Oh, hij speelt in de eerste film van de trilogie ook een rol en is daarmee het enige personage dat in twee van de drie films voorkomt.


9 Fight Club – David Fincher (2009: 4; 2008: 10)
Een jongeman (Edward Norton) baalt van zijn doodlopende carrière en kleurloze leven, maar in het vliegtuig ontmoet hij iemand die zijn leven verandert: Tyler Durden (Brad Pitt). Samen beginnen ze, om van hun frustratie af te komen, een club waar mensen zich op elkaar kunnen afreageren: de Fight Club. Al snel vindt hun initiatief navolging en ontstaat er een landelijk netwerk van Fight Clubs, waarmee Tyler snode plannen blijkt te hebben.

Het maken van de film was niet geheel zonder problemen: tijdens een van de shoots die buiten plaatsvond, raakte een man zo geïrriteerd van de opnameploeg dat hij een bierfles naar de crew gooide. Het flesje raakte director of photography, Jeff Cronenweth, en de man werd uiteindelijk gearresteerd. Daarnaast was er nog een klein incidentje met bier: tijdens de scène waarin Brad Pitt en Edward Norton golfballen dronken zijn en golfballen slaan, zijn ze daadwerkelijk dronken en de golfballen raken de zijkant van de cateringwagen.



8 Lost in Translation – Sofia Coppola (2009: 15; 2008: 13)
Een verlopen filmster (Bill Murray) is in Tokio om een lucratieve whiskyreclame op te nemen. De jonge vrouw (Scarlett Johansson) van een fotograaf bevindt zich in dezelfde stad. Als ze elkaar ontmoeten klikt het meteen: de rest van de week die ze daar zijn brengen ze samen door, waarin ze veel over elkaar en over het leven leren.

Jarenlang wist niemand behalve Bill Murray, Scarlett Johansson en Sofia Coppola wat Bob (Murray) op het einde tegen Charlotte (Johansson) fluitsert in de laatste scène, maar op 28 oktober 2009 werd het eindelijk onthuld. Op YouTube kwam namelijk een video uit met iets beter geluid en ondertitels die bekend maakten dat Bob het volgende zei:


7 12 Angry Men – Sidney Lumet (2009: 30; 2008: 22)
Twaalf juryleden worden 95 minuten lang opgesloten in een achterkamer op te beslissen over het lot van een van moord beschuldigde jongen. Het is een verhaal dat laat zien hoe racisme, vooroordelen en persoonlijke omstandigheden juryleden kunnen beïnvloeden en hoe moeilijk het is om emoties en argumenten van elkaar te scheiden.

Ondanks dat ze erg belangrijk zijn wordt slechts van twee juryleden de naam bekend: jurylid #8 blijkt Mr. Davis (Henry Fonda) te heten en #9 Mr. McCardle (Joseph Sweeney). Op twee na wordt van elk jurylid wel het beroep bekend gemaakt: #1 is Football coach op een Amerikaanse middelbare school, #2 Bankteller, #3 is eigenaar van een koeriersdienst, #4 effectenmakelaar, #6 schilder, #7 verkoper, #8 architect, #10 eigenaar van een garage, #11 horlogemaker en #12 is reclamemaker.



6 Eternal Sunshine of the Spotless Mind – Michael Gondry (2009: 18; 2008: 16)
De relatie van Joel (Jim Carrey) en Clementine (Kate Winslet) is een tumultueuze, en op een dag besluit Clementine zelfs om Joel uit haar geheugen te laten wissen. Niet wetende wat te doen besluit hij Dr. Mierzwiak, die haar geheugen heeft gewist op te zoeken, om dezelfde procedure te ondergaan. Als zijn herinneringen aan Clementine beginnen te verdwijnen, begint hij echter juist te ontdekken waarom hij haar zo leuk vond, waarop hij uit alle macht probeert het proces tegen te gaan.

Een aantal van de gesprekken in de film zijn geïmproviseerd. Elijah Wood en Mark Ruffalo improviseren een groot deel van de tijd. Daarnaast zijn dialogen tussen Jim Carrey en Kate Winslet gebaseerd op gesprekken die de twee acteurs tijdens oefensessies voerden, om elkaar beter te leren kennen. Sommige van de verhalen die je hoort zijn dus deels gebaseerd op de echte verhalen van Carrey en Winslet.


5 Magnolia – Paul Thomas Anderson (2009: 25; 2008: 6)
Op een dag krijgen negen verschillende mensen in en rond San Fernando Valley met elkaar te maken: door toeval, een gemeenschappelijk verleden, specifieke keuzes en goddelijke voorzienigheid raken hun levens met elkaar verweven.

Die goddelijke voorzienigheid lijkt zeker plaats te hebben in de film: de nummers 8 en 2 komen wel heel erg vaak voor in de film. Een kleine greep uit de gevallen: de eerste weersvoorspelling: 82% kans op regen; de gokker in de proloog heeft een 2 nodig in blackjack, maar krijgt een 8; op een aantal posters in de film zijn de getallen te zien; Exodes 8:2 speelt een rol in de film en Marcy’s nummer als gedetineerde is 82082082082.


4 The Godfather: Part II – Francis Ford Coppola (2009: 14; 2008: 5)
De film pakt de draad op waar het eerste deel ophield. Michael (Al Pacino) staat aan het hoofd van de Corleone familie, en wil de zaken uitbreiden naar het westen van Amerika. Door zijn ongeduld maakt hij veel vijanden, waarop er een aanslag op hem wordt gepleegd. Hierop besluit hij de leiding over de familie tijdelijk te geven aan zijn halfbroer Tom (Robert Duvall) en op zoek te gaan naar de verrader van de familie in Cuba.

Na al het gedoe tijdens het filmen van het eerste deel had Francis Ford Coppola eigenlijk helemaal geen zin om het vervolg te regisseren. Hij probeerde een andere regisseur te vinden en zijn keus viel in eerste instantie op Martin Scorsese, maar de uitvoerende producenten besloten dat hij geen plaats mocht nemen op de regiestoel. De producenten wilden perse dat Coppola de film zou regisseren en gaven hem daarom een aantal dingen, waaronder: toestemming zijn eigen scenario getiteld The Conversation te verfilmen, een productie voor de San Francisco Opera te regisseren en het scenario voor The Great Gatsby te mogen schrijven.



3 Apocalypse Now – Francis Ford Coppola (2009: 8; 2008: 4)
In Apocalypse Now wordt jacht in Cambodja gemaakt op kolonel Kurtz (Marlon Brando). De veelvuldig onderscheiden Amerikaanse militair is doorgedraaid en wordt door het leger beschouwd als gevaar. Om hem te liquideren wordt Kapitein Willard (Martin Sheen) door het Amerikaanse opperbevel in Vietnam erop af gestuurd.

De film heeft een hele voorgeschiedenis. In eerste instantie was het zelfs de bedoeling dat George Lucas hem zou gaan regisseren, op basis van een scenario door John Milius. Het plan van Lucas was om de film als een soort documentaire te filmen op locatie in Zuid-Vietnam, terwijl de oorlog nog daadwerkelijk aan de gang was. Ondertussen deed producer Coppola zijn best om bij Warner Bros. toestemming te krijgen de film te draaien, maar dit mislukte, waarop Coppola zijn aandacht richtte op The Godfather. Tegen de tijd dat zowel Lucas als Coppola bekend genoeg waren in Hollywood om de film gemaakt te krijgen was de oorlog voorbij en was Lucas bezig met het draaien van Star Wars: A New Hope, waardoor de productie voor een blok kwam te staan. De regiestoel werd daarop aan schrijver John Milius aangeboden, die er echter geen zin in had. Uiteindelijk kwam het erop uit dat Coppola de film zelf regisseerde.



2 The Godfather – Francis Ford Coppola (2009: 1; 2008: 2)
De nummer twee van de FilmTotaal Top 100, editie 2010 vertelt het verhaal van de Corleone’s, een machtige maffiafamilie. Vito (Marlon Brando) staat aan het hoofd van de familie, en zijn jongste zoon Michael (Al Pacino) heeft zich nooit bemoeid met de zaken, totdat er een aanslag wordt gepleegd op zijn vader. De clan dreigt hierdoor ten onder te gaan in het geweld, waarop Michael besluit zich eindelijk te bemoeien met de familie.

De productie van de film kende zo z’n problemen met de maffia. Joe Colombo, een maffiabaas en tevens oprichter van de Italian-American Civil Rights League, begon namelijk een campagne om de productie van de film te stoppen. Een van de producers van de film, Robert Evans, en zijn familie, werden volgens zijn autobiografie bedreigd door Colombo en zijn compagnons. Hierop besloot een van de andere producers – Albert Ruddy – Colombo te ontmoeten en afspraken te maken, zodat de film met diens goedkeuring gemaakt kon worden. Onder andere termen als “Maffia” en “Cosa Nostra” mochten niet gebruikt worden in de film en Colombo kreeg het recht het scenario te lezen en er veranderingen in aan te brengen. Daarnaast werden er leden van de League opgenomen in de productie als figuranten en adviseurs. Dit tot groot ongenoegen van een van Paramount’s eigenaars: Charlie Bluhdorn, die hierop besloot de productie stil te leggen en Ruddy te ontslaan. Als Robert Evans niet had besloten Bluhdorn te overtuigen van het nut van de samenwerking, was de film er niet gekomen. Met deze film staat regisseur Coppola met maar liefst drie films in de top vier van de FilmTotaal top 100 anno 2010.



1 C'era una volta il West - Sergio Leone (2009: 3; 2008: 1)
In een afgelegen stationnetje in het Verre Westen wordt een onbekende man overvallen door drie bandieten. De onbekende man met de harmonica schiet de aanranders meteen dood en trekt verder. Inmiddels heeft een zekere Frank in opdracht van spoorwegmagnaat Morton de Ierse boer McBain vermoord om diens land te kunnen inpalmen. Frank zorgt ervoor dat de verdenking valt op de onbekende.

Nadat Sergio Leone de Dollar-trilogie af had gemaakt (A Fistful of Dollars (1964), For a Few Dollars more (1965), The Good, the Bad, the Ugly (1966)), wilde hij niet nog een western maken en daarom begon hij te werken aan Once Upon a Time in America. De studio’s wilden echter dat hij nog een western voor ze zou maken, nadat hij dat had gedaan mocht hij pas Once Upon a Time in America maken. Leone dacht erover na en besloot het volgende te doen: hij zou een trilogie maken die begon met Once Upon a Time in the West, daarna door zou gaan met Duck, you Sucker en zou eindigen met Once Upon a Time in America.


Terugkijkend was het een bijzonder jaar voor de FilmTotaal Top 100. Zo stond 12 Angry Men nooit eerder in de top 10, net als Oldboy. Van die twee films is Oldboy eigenlijk de winnaar: de film steeg van de vijfenvijftigste plek naar de tiende; 12 Angry Men van de dertigste naar de zevende plek. Daarnaast is het voor Once Upon a Time in the West bijna vaste prik geworden om in de top drie te staan: de afgelopen vier jaar wisselde de film enkele keren van de eerste naar de derde plek, en omgedraaid. The Godfather is ook een blijver: de film staat al sinds de FilmTotaal Top 100 bestaat in de top twee, op 2004 na: toen stond de film op nummer 4. De grote winnaar van ’t jaar is Francis Ford Coppola: hij staat met drie films in de top 4.