in Featured
Morgan Freeman heeft al de nodige toprollen neergezet. Zijn decennialange ervaring in Hollywood heeft hem bepaalde inzichten gegeven: accepteer een rol niet voor het geld, maar blijf doorgroeien en vernieuwen. Dit zorgde ervoor dat hij niet terugkeerde voor een van zijn geliefdste rollen.
In 1987 kroop Freeman in de huid van 'Fast Black', een gewelddadige pooier, in de film Street Smart. Deze intense en complexe vertolking van de acteur werd zo goed onthaald, dat het hem zijn eerste Oscar nominatie opleverde.
Lof
De acteur kwam er toen achter dat zulke rollen hem goed afgingen en het publiek interesse had in meer. Ondanks het feit dat Freeman het zelfs zijn favoriete rol ooit noemt, wees hij toch alle latere aanbiedingen af om vergelijkbare rollen te spelen.
Zo begint hij: "Ik ben er trots op. Ik ging zo ver mogelijk. Het was een rauwe en confronterende rol, ver verwijderd van wie ik echt ben en hoe ik in het leven sta. Juist daarom was het zo interessant en zag ik het als een artistieke overwinning".
Een enkele keer
Hoewel het smaakte naar meer, bedacht Freeman zich later: "Ik was bang voor typecasting en dat ik elke keer weer opnieuw gecast zou worden in hetzelfde soort rol. Dit is voor veel acteurs een valkuil en dat wilde ik voorkomen".
"Ik weigerde dan ook soortgelijke scripts en verhalen. Zodra een rol goed wordt onthaald, krijg je de nodige aanbiedingen om iets in de stijl te doen, maar dat wilde ik niet". Freeman koos voor veelzijdigheid boven gemak. Dit maakt hem de gerespecteerde acteur die hij nu is.
Ook interessant
Hoe Denzel Washington een 'te duister' script weigerde dat uitgroeide tot filmklassieker
Het komt natuurlijk wel vaker voor, dat een acteur een script voorbij ziet komen, niet overtuigd is en deze aan zich voorbij laat gaan. Soms is dit een goede keuze, maar het kan ook dat ze hier achteraf spijt...[Lees verder]
In 1987 kroop Freeman in de huid van 'Fast Black', een gewelddadige pooier, in de film Street Smart. Deze intense en complexe vertolking van de acteur werd zo goed onthaald, dat het hem zijn eerste Oscar nominatie opleverde.
Lof
De acteur kwam er toen achter dat zulke rollen hem goed afgingen en het publiek interesse had in meer. Ondanks het feit dat Freeman het zelfs zijn favoriete rol ooit noemt, wees hij toch alle latere aanbiedingen af om vergelijkbare rollen te spelen.
Zo begint hij: "Ik ben er trots op. Ik ging zo ver mogelijk. Het was een rauwe en confronterende rol, ver verwijderd van wie ik echt ben en hoe ik in het leven sta. Juist daarom was het zo interessant en zag ik het als een artistieke overwinning".
Een enkele keer
Hoewel het smaakte naar meer, bedacht Freeman zich later: "Ik was bang voor typecasting en dat ik elke keer weer opnieuw gecast zou worden in hetzelfde soort rol. Dit is voor veel acteurs een valkuil en dat wilde ik voorkomen".
"Ik weigerde dan ook soortgelijke scripts en verhalen. Zodra een rol goed wordt onthaald, krijg je de nodige aanbiedingen om iets in de stijl te doen, maar dat wilde ik niet". Freeman koos voor veelzijdigheid boven gemak. Dit maakt hem de gerespecteerde acteur die hij nu is.
Ook interessant
Hoe Denzel Washington een 'te duister' script weigerde dat uitgroeide tot filmklassieker
Het komt natuurlijk wel vaker voor, dat een acteur een script voorbij ziet komen, niet overtuigd is en deze aan zich voorbij laat gaan. Soms is dit een goede keuze, maar het kan ook dat ze hier achteraf spijt...[Lees verder]
