in Featured
Johnny Depp had misschien niet altijd het beste imago in de pers, maar er is geen twijfel over mogelijk dat hij een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten in de filmwereld. Zelf heeft Depp acteurs waar hij naar opkijkt en de 'Goden van de cinema' noemt.
Depp verhuisde naar Hollywood met de droom om een muziekcarrière na te jagen, maar uiteindelijk zou dit wat anders uitdraaien. Hij kreeg zijn eerste filmrol in A Nightmare on Elm Street omdat Wes Cravens dochter hem aantrekkelijk vond.
Inspireerden
Hoewel hij niet onmiddellijk in de filmwereld wilde gaan, had hij wel acteurs uit de begindagen van Hollywood die hem enorm inspireerden. In een interview met Vanity Fair noemde hij enkele van deze acteurs. "De acteurs waar ik altijd van hield, die ik adoreerde, waren vooral de sterren uit de stille film", onthulde hij.
"Buster Keaton op de eerste plaats, Lon Chaney Sr. en natuurlijk Charlie Chaplin, die drie zijn voor mij de groten. En John Barrymore. De goden: dat zijn de goden van de cinema. En dan heb je nog degenen die uit die periode voortkwamen, zoals Paul Muni."
Legendarisch
Al deze namen stammen uit een tijdperk ver voor Depps eigen doorbraak. Sterker nog, de meesten waren al overleden voordat hij zijn eerste grote rol speelde. Keaton en Chaplin behoeven nauwelijks introductie. Hun namen roepen onmiddellijk beelden op van de stille filmperiode, en hun komische capriolen zijn legendarisch.
Vooral Keatons spectaculaire stunts en zijn vermogen om emoties zonder woorden over te brengen, worden beschouwd als een meesterklasse in fysiek acteren. Depp stond ooit op het punt om een van zijn idolen te vertolken in Chaplin (1992) van Richard Attenborough, maar de rol ging uiteindelijk naar Robert Downey Jr.
Transformeren
Wat Chaney betreft, door Depp 'Lon Chaney Sr.' genoemd om hem te onderscheiden van zijn gelijknamige zoon, is zijn invloed op Depp duidelijk te herkennen. Bijgenaamd 'The Man of a Thousand Faces', stond Chaney bekend om zijn vermogen om zichzelf volledig te transformeren met make-up en protheses.
Hij was een icoon van de vroege horrorcinema, met rollen in de stille filmversies van The Hunchback of Notre Dame en The Phantom of the Opera. Ook speelde hij Fagin in de Oliver Twist-verfilming van 1922, lang voordat Ron Moody de rol beroemd maakte.
Overgang naar geluidsfilm
Barrymore is een interessante keuze. De grootvader van Drew Barrymore begon als theateracteur en maakte vervolgens de overstap naar film. Als ster van de stille filmperiode was hij een van de weinigen die succesvol de overgang naar de geluidsfilm overleefde, dankzij zijn klassiek getrainde stem. Muni, die Depp noemde als een erfgenaam van dit tijdperk, is misschien wel het bekendst door zijn rol als Tony Camonte in de originele versie van Scarface.
Het lijkt misschien een compleet ander tijdperk, maar deze periode in de filmgeschiedenis is ronduit fascinerend, vooral de overgang van stille films naar 'talkies'. Als je er nog niet veel van weet, is het zeker de moeite waard om, net als Depp, je er eens in te verdiepen.
Depp verhuisde naar Hollywood met de droom om een muziekcarrière na te jagen, maar uiteindelijk zou dit wat anders uitdraaien. Hij kreeg zijn eerste filmrol in A Nightmare on Elm Street omdat Wes Cravens dochter hem aantrekkelijk vond.
Inspireerden
Hoewel hij niet onmiddellijk in de filmwereld wilde gaan, had hij wel acteurs uit de begindagen van Hollywood die hem enorm inspireerden. In een interview met Vanity Fair noemde hij enkele van deze acteurs. "De acteurs waar ik altijd van hield, die ik adoreerde, waren vooral de sterren uit de stille film", onthulde hij.
"Buster Keaton op de eerste plaats, Lon Chaney Sr. en natuurlijk Charlie Chaplin, die drie zijn voor mij de groten. En John Barrymore. De goden: dat zijn de goden van de cinema. En dan heb je nog degenen die uit die periode voortkwamen, zoals Paul Muni."
Legendarisch
Al deze namen stammen uit een tijdperk ver voor Depps eigen doorbraak. Sterker nog, de meesten waren al overleden voordat hij zijn eerste grote rol speelde. Keaton en Chaplin behoeven nauwelijks introductie. Hun namen roepen onmiddellijk beelden op van de stille filmperiode, en hun komische capriolen zijn legendarisch.
Vooral Keatons spectaculaire stunts en zijn vermogen om emoties zonder woorden over te brengen, worden beschouwd als een meesterklasse in fysiek acteren. Depp stond ooit op het punt om een van zijn idolen te vertolken in Chaplin (1992) van Richard Attenborough, maar de rol ging uiteindelijk naar Robert Downey Jr.
Transformeren
Wat Chaney betreft, door Depp 'Lon Chaney Sr.' genoemd om hem te onderscheiden van zijn gelijknamige zoon, is zijn invloed op Depp duidelijk te herkennen. Bijgenaamd 'The Man of a Thousand Faces', stond Chaney bekend om zijn vermogen om zichzelf volledig te transformeren met make-up en protheses.
Hij was een icoon van de vroege horrorcinema, met rollen in de stille filmversies van The Hunchback of Notre Dame en The Phantom of the Opera. Ook speelde hij Fagin in de Oliver Twist-verfilming van 1922, lang voordat Ron Moody de rol beroemd maakte.
Overgang naar geluidsfilm
Barrymore is een interessante keuze. De grootvader van Drew Barrymore begon als theateracteur en maakte vervolgens de overstap naar film. Als ster van de stille filmperiode was hij een van de weinigen die succesvol de overgang naar de geluidsfilm overleefde, dankzij zijn klassiek getrainde stem. Muni, die Depp noemde als een erfgenaam van dit tijdperk, is misschien wel het bekendst door zijn rol als Tony Camonte in de originele versie van Scarface.
Het lijkt misschien een compleet ander tijdperk, maar deze periode in de filmgeschiedenis is ronduit fascinerend, vooral de overgang van stille films naar 'talkies'. Als je er nog niet veel van weet, is het zeker de moeite waard om, net als Depp, je er eens in te verdiepen.
