in Featured
In 2021 kreeg Suicide Squad een tweede kans met The Suicide Squad, geregisseerd door James Gunn. Waar de versie uit 2016 teleurstellend werd ontvangen, wist Gunn de franchise nieuw leven in te blazen. Met meer humor, bloed en absurde actie werd de film een enorme verbetering.
Door alleen de sterkste personages uit de originele film te behouden, zoals Margot Robbie's Harley Quinn en Viola Davis' Amanda Waller, werd de zwakke opzet van de eerste film overboord gegooid. In plaats daarvan introduceerde Gunn nieuwe, excentrieke figuren zoals Idris Elba's Bloodsport en John Cena's Peacemaker. Dit zorgde voor een frisse en energieke dynamiek.
Verbeteringen
Waar Suicide Squad (2016) vaak werd bekritiseerd om zijn rommelige verhaal en slechte montage, bracht Gunn een strakke en meeslepende film. Met zijn ervaring bij Guardians of the Galaxy wist hij een balans te vinden tussen over-the-top actie en karakterontwikkeling. Dit maakte The Suicide Squad zowel spectaculair als emotioneel gelaagd.
Naast de sterke regie hielp ook de R-rating om de film meer impact te geven. De actie was gruwelijker, de humor scherper en de personages kregen meer ruimte om te schitteren. Hierdoor voelde de film authentieker en minder geforceerd dan zijn voorganger, wat door zowel fans als critici werd gewaardeerd.
Matige opbrengst
Ondanks de positieve recensies bleef het financiële succes beperkt. The Suicide Squad had een budget van ongeveer $185 miljoen, maar bracht wereldwijd slechts $168 miljoen op. Dit kwam mede door de gelijktijdige release op HBO Max, waardoor veel mensen de film thuis bekeken in plaats van in de bioscoop.
Toch leidde de populariteit van bepaalde personages tot nieuwe projecten. Zo kreeg Peacemaker, gespeeld door John Cena, een eigen succesvolle spin-offserie op HBO Max. Dit bewijst dat The Suicide Squad ondanks de tegenvallende box office een blijvende impact heeft gehad op het DC-universum.
Overtreffing
Met een scherp script, memorabele personages en Gunns kenmerkende stijl wist The Suicide Squad het origineel ruimschoots te overtreffen. De film bood de actie en humor die fans van de eerste film hadden gehoopt. Het toont aan dat een mislukte eerste poging niet altijd het einde betekent.
Door alleen de sterkste personages uit de originele film te behouden, zoals Margot Robbie's Harley Quinn en Viola Davis' Amanda Waller, werd de zwakke opzet van de eerste film overboord gegooid. In plaats daarvan introduceerde Gunn nieuwe, excentrieke figuren zoals Idris Elba's Bloodsport en John Cena's Peacemaker. Dit zorgde voor een frisse en energieke dynamiek.
Verbeteringen
Waar Suicide Squad (2016) vaak werd bekritiseerd om zijn rommelige verhaal en slechte montage, bracht Gunn een strakke en meeslepende film. Met zijn ervaring bij Guardians of the Galaxy wist hij een balans te vinden tussen over-the-top actie en karakterontwikkeling. Dit maakte The Suicide Squad zowel spectaculair als emotioneel gelaagd.
Naast de sterke regie hielp ook de R-rating om de film meer impact te geven. De actie was gruwelijker, de humor scherper en de personages kregen meer ruimte om te schitteren. Hierdoor voelde de film authentieker en minder geforceerd dan zijn voorganger, wat door zowel fans als critici werd gewaardeerd.
Matige opbrengst
Ondanks de positieve recensies bleef het financiële succes beperkt. The Suicide Squad had een budget van ongeveer $185 miljoen, maar bracht wereldwijd slechts $168 miljoen op. Dit kwam mede door de gelijktijdige release op HBO Max, waardoor veel mensen de film thuis bekeken in plaats van in de bioscoop.
Toch leidde de populariteit van bepaalde personages tot nieuwe projecten. Zo kreeg Peacemaker, gespeeld door John Cena, een eigen succesvolle spin-offserie op HBO Max. Dit bewijst dat The Suicide Squad ondanks de tegenvallende box office een blijvende impact heeft gehad op het DC-universum.
Overtreffing
Met een scherp script, memorabele personages en Gunns kenmerkende stijl wist The Suicide Squad het origineel ruimschoots te overtreffen. De film bood de actie en humor die fans van de eerste film hadden gehoopt. Het toont aan dat een mislukte eerste poging niet altijd het einde betekent.
