Washington wordt beschouwd als een van de beste acteurs uit de 21e eeuw en won tal van prijzen, waaronder twee Oscars en drie Golden Globes. Hij speelde in tal van blockbusters en succesvolle films, maar geen enkele acteur gaat door zijn hele carrière zonder een paar flops, ook Washington.
Emotionele manipulatie
Horroricoon Stephen King ging zelfs zo ver om een van Washingtons films te vergelijken met emotionele manipulatie. In King's verdediging moet gezegd worden dat de film veel kenmerken vertoonde van een zogenaamde "awards bait": het was een biografisch drama, had relevante maatschappelijke en sociale ondertonen en werd aangedreven door een sterke emotionele lading.
Toch werd de film goed ontvangen door critici en deed hij het redelijk in de bioscopen, met een opbrengst van bijna het dubbele van het productiebudget. Het diende niet eens als een etalage voor Washingtons onmiskenbare talenten en was eerder een passieproject waarin hij een bijrol speelde en voor het eerst achter de camera stapte als regisseur.
Antwone Fisher
Die film is Antwone Fisher uit 2002 met Derek Luke in de hoofdrol als Antwone "Fish" Fisher. Hij is een temperamentvolle jonge man met een geschiedenis van gewelddadige uitbarstingen, die werd verplicht om zich na zijn laatste conflict te melden bij Jerome Davenport, een psychiater van de marine, gespeeld door Washington.
Antwone Fisher was niet enkel het regiedebuut van Washington, maar ook het filmdebuut van Luke. De cast bestaat naast Washington en Luke ook uit Joy Bryant, Salli Richardson, Leonard Earl Howze, Kevin Connolly, Novella Nelson, Sung Kang, Ellis Williams en Viola Davis.
Sentimentele onzin
De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en hoefde daarom geen kunstmatige emoties proberen op te wekken, aangezien de gebeurtenissen op het scherm daadwerkelijk hebben plaatsgevonden, al maakte dat voor King niets uit.
"Gooi geen sentimentele onzin naar me en noem het maatschappelijk commentaar," schreef hij in Entertainment Weekly. "Antwone Fisher is in dit opzicht bijzonder irritant: een Hallmark-kaart van 9 dollar die neerkomt op: 'Rozen zijn rood, viooltjes zijn blauw, het leven is zwaar, maar je komt er wel doorheen.' Dat wist ik al, bedankt. Ga nu weg."
Minderheid
King behoort tot de minderheid die Washington's regiedebuut bekritiseerde vanwege de poging om kijkers zo vaak tot tranen toe te bewegen dat het bijna cynisch lijkt. Natuurlijk vindt de film het wiel niet opnieuw uit en volgt het nauwkeurig het emotionele stramien dat al decennialang door krachtige drama's wordt gebruikt. Maar het is verre van een van de grootste overtreders in dat opzicht.
Uiteraard heeft King recht op zijn mening, en Antwone Fisher is duidelijk geen film die de gewenste emotionele impact op hem had. Hij heeft gelijk als hij zegt dat Hollywood vaak films produceert die zorgvuldig zijn ontworpen om precies de reactie op te roepen die Washington voor ogen had. Toch was het regiedebuut van de tweevoudige Oscarwinnaar lang niet de meest overduidelijke poging in dat genre.
Kijken?
Wil je Antwone Fisher zien? Je kunt de film bekijken op Disney+.