in Algemeen
Collider heeft een lijst samengesteld met tien van de meest beruchte filmmislukkingen uit de jaren '80, en er zitten zulke vreemde films tussen, waaronder een schaamteloos aftreksel en vreemde poppen en animatronics, dat we er een paar moesten belichten.
"Deze films, ondanks dat ze soms grote budgetten of sterrencasts hadden, wisten het publiek te vervreemden met hun gebrek aan samenhang en entertainmentwaarde," aldus Luc Haasbroek van Collider.
Vuil op de zevende plaats
Laten we het eerst hebben over die vreemde en griezelige poppen die hierboven al genoemd werden. De groteske poppen worden in The Garbage Pail Kids Movie (1987) tot leven gebracht door een magische vuilnisbak en proberen de jongen Dodger te helpen om op te staan tegen pestkoppen.
Een hartverwarmend idee, maar de uitvoering was bar slecht. Met een 0 procent score op de Tomatometer met 15 beoordelingen en met 27 procent op de Popcornmeter met meer dan 5000 beoordelingen op Rotten Tomatoes, had het publiek waarschijnlijk liever gehad dat de poppen in de vuilnisbak waren gebleven.
Diep gezonken
En als we het nu toch al over slechte animatronics hebben, kunnen we het net zo goed hebben over nummer zes op de lijst, het vierde Jaws-deel, Jaws: The Revenge (1987).
Waar Bruce de haai angstaanjagend was, was zijn zoon Vengeance maar een klein beestje. En alsof zijn uiterlijk nog niet genoeg verpest had tijdens de climax, dan deed de brul van Vengeance dat wel.
Een blamage
De brul van de haai, die tevens geen stembanden heeft om te brullen, is afkomstig van een Tom en Jerry cartoon, genaamd The Milky Waif (1946), waardoor niemand het als intimiderend kon beschouwen.
Jaws: The Revenge was een blamage, maar het was in ieder geval een film die (jammer genoeg) deel uitmaakte van de Jaws-franchise en niet nageaapt was van een andere franchise, zoals Hobgoblins uit 1988.
Lachwekkend slecht
De "komische" sciencefiction horrorfilm op nummer drie, geregisseerd door Rick Sloane, was een schaamteloos aftreksel van Gremlins, alleen dan zonder de charme en humor. En hoewel Sloane beargumenteerde dat de slechte kwaliteit van de film opzettelijk was, was dit argument het enige waar het publiek om kon lachen.
De resterende lachwekkend slechte films op de lijst zijn: The Apple (nummer 10), Tarzan, the Ape Man (nummer 9), Ishtar (nummer 8), Inchon (nummer 5), Ghosts Can't Do It (nummer 4), Mac and Me (nummer 2) en op nummer één, Going Overboard.
Worstelende komiek
Going Overboard uit 1989, is geregisseerd door Valerie Breiman en markeerde het speelfilmdebuut van Adam Sandler. De acteur speelt Shecky Moskowitz, een worstelende komiek die werkt als ober op een luxe cruiseschip.
Vastbesloten om beroemd te worden, grijpt de ober een kans om stand-up comedy te doen voor de passagiers terwijl hij te maken krijgt met generaals en moordcomplotten.
Bijna onkijkbaar
En volgens Collider heeft de film zich geplaatst op nummer één, omdat het "ondanks Sandlers natuurlijke komische talent" bijna onkijkbaar is door "het gebrek aan structuur, slecht uitgevoerde grappen en lage productiewaarden van de film."
"Deze films, ondanks dat ze soms grote budgetten of sterrencasts hadden, wisten het publiek te vervreemden met hun gebrek aan samenhang en entertainmentwaarde," aldus Luc Haasbroek van Collider.
Vuil op de zevende plaats
Laten we het eerst hebben over die vreemde en griezelige poppen die hierboven al genoemd werden. De groteske poppen worden in The Garbage Pail Kids Movie (1987) tot leven gebracht door een magische vuilnisbak en proberen de jongen Dodger te helpen om op te staan tegen pestkoppen.
Een hartverwarmend idee, maar de uitvoering was bar slecht. Met een 0 procent score op de Tomatometer met 15 beoordelingen en met 27 procent op de Popcornmeter met meer dan 5000 beoordelingen op Rotten Tomatoes, had het publiek waarschijnlijk liever gehad dat de poppen in de vuilnisbak waren gebleven.
Diep gezonken
En als we het nu toch al over slechte animatronics hebben, kunnen we het net zo goed hebben over nummer zes op de lijst, het vierde Jaws-deel, Jaws: The Revenge (1987).
Waar Bruce de haai angstaanjagend was, was zijn zoon Vengeance maar een klein beestje. En alsof zijn uiterlijk nog niet genoeg verpest had tijdens de climax, dan deed de brul van Vengeance dat wel.
Een blamage
De brul van de haai, die tevens geen stembanden heeft om te brullen, is afkomstig van een Tom en Jerry cartoon, genaamd The Milky Waif (1946), waardoor niemand het als intimiderend kon beschouwen.
Jaws: The Revenge was een blamage, maar het was in ieder geval een film die (jammer genoeg) deel uitmaakte van de Jaws-franchise en niet nageaapt was van een andere franchise, zoals Hobgoblins uit 1988.
Lachwekkend slecht
De "komische" sciencefiction horrorfilm op nummer drie, geregisseerd door Rick Sloane, was een schaamteloos aftreksel van Gremlins, alleen dan zonder de charme en humor. En hoewel Sloane beargumenteerde dat de slechte kwaliteit van de film opzettelijk was, was dit argument het enige waar het publiek om kon lachen.
De resterende lachwekkend slechte films op de lijst zijn: The Apple (nummer 10), Tarzan, the Ape Man (nummer 9), Ishtar (nummer 8), Inchon (nummer 5), Ghosts Can't Do It (nummer 4), Mac and Me (nummer 2) en op nummer één, Going Overboard.
Worstelende komiek
Going Overboard uit 1989, is geregisseerd door Valerie Breiman en markeerde het speelfilmdebuut van Adam Sandler. De acteur speelt Shecky Moskowitz, een worstelende komiek die werkt als ober op een luxe cruiseschip.
Vastbesloten om beroemd te worden, grijpt de ober een kans om stand-up comedy te doen voor de passagiers terwijl hij te maken krijgt met generaals en moordcomplotten.
Bijna onkijkbaar
En volgens Collider heeft de film zich geplaatst op nummer één, omdat het "ondanks Sandlers natuurlijke komische talent" bijna onkijkbaar is door "het gebrek aan structuur, slecht uitgevoerde grappen en lage productiewaarden van de film."
