in Featured
Het maken van de Harry Potter-films vereiste veel meer dan wat film-magie. In Harry Potter and the Deathly Hallows Part 1 werd één specifieke scène een ware uitdaging. De opnames van de beroemde "zeven Harry's"-scène kostten maar liefst 95 takes om goed te krijgen.
In deze scène nemen zes van Harry's bondgenoten zijn vorm aan, door het gebruik van Polyjuice Potion, om de Dooddoeners te misleiden. Terwijl het op het scherm humoristisch overkomt, was de techniek erachter allesbehalve simpel. Elke versie van Harry moest perfect op elkaar worden afgestemd.
Complex proces
Daniel Radcliffe moest elke Harry apart spelen en daarbij de karakteristieke trekjes van zijn medespelers nadoen. Vooral Rupert Grints "sexy loopje" was volgens Radcliffe moeilijk te imiteren. Dit vroeg om uiterste precisie, omdat zelfs een paar centimeter afwijking de opname zou verpesten.
De totale opnames kostten veel tijd, mede door het hoge budget van de film dat rond de $250 miljoen lag. Deathly Hallows Part 1 was de voorlaatste film in de serie, met sterren als Emma Watson, Rupert Grint en Ralph Fiennes, en geregisseerd door David Yates.
Mooi resultaat
Radcliffe moest ervoor zorgen dat zijn bewegingen identiek bleven voor elke Harry in de scène. De camera bewoog elke keer precies hetzelfde, wat zorgde voor technische complexiteit. Het resultaat mocht er uiteindelijk zijn, maar het vergde wel het doorzettingsvermogen van bijna 100 takes.
Hoewel de opnames pittig waren, bleef Radcliffe positief over het proces. Hij vertelde dat hij vooral genoot van de kans om zijn medespelers na te doen en dat hij veel plezier haalde uit de komische elementen. Ondanks de complexiteit was de scène een van zijn favoriete momenten uit de film.
Magische scène
Ondanks de vele herhalingen vond Radcliffe het een leuke ervaring, vooral toen hij in Fleur's kleding moest spelen. Hij grapte: "Ik zag er fantastisch uit in vrouwenkleding". Het is duidelijk dat zelfs achter de schermen van Harry Potter veel geduld en vakmanschap nodig waren om de magie tot leven te brengen.
In deze scène nemen zes van Harry's bondgenoten zijn vorm aan, door het gebruik van Polyjuice Potion, om de Dooddoeners te misleiden. Terwijl het op het scherm humoristisch overkomt, was de techniek erachter allesbehalve simpel. Elke versie van Harry moest perfect op elkaar worden afgestemd.
Complex proces
Daniel Radcliffe moest elke Harry apart spelen en daarbij de karakteristieke trekjes van zijn medespelers nadoen. Vooral Rupert Grints "sexy loopje" was volgens Radcliffe moeilijk te imiteren. Dit vroeg om uiterste precisie, omdat zelfs een paar centimeter afwijking de opname zou verpesten.
De totale opnames kostten veel tijd, mede door het hoge budget van de film dat rond de $250 miljoen lag. Deathly Hallows Part 1 was de voorlaatste film in de serie, met sterren als Emma Watson, Rupert Grint en Ralph Fiennes, en geregisseerd door David Yates.
Mooi resultaat
Radcliffe moest ervoor zorgen dat zijn bewegingen identiek bleven voor elke Harry in de scène. De camera bewoog elke keer precies hetzelfde, wat zorgde voor technische complexiteit. Het resultaat mocht er uiteindelijk zijn, maar het vergde wel het doorzettingsvermogen van bijna 100 takes.
Hoewel de opnames pittig waren, bleef Radcliffe positief over het proces. Hij vertelde dat hij vooral genoot van de kans om zijn medespelers na te doen en dat hij veel plezier haalde uit de komische elementen. Ondanks de complexiteit was de scène een van zijn favoriete momenten uit de film.
Magische scène
Ondanks de vele herhalingen vond Radcliffe het een leuke ervaring, vooral toen hij in Fleur's kleding moest spelen. Hij grapte: "Ik zag er fantastisch uit in vrouwenkleding". Het is duidelijk dat zelfs achter de schermen van Harry Potter veel geduld en vakmanschap nodig waren om de magie tot leven te brengen.
