in Algemeen
Het had weinig gescheeld of het openingsdansnummer van *NSYNC, "Bye Bye Bye", was niet in Deadpool & Wolverine verschenen. Een rivaliserende boyband zat op pole-position om met de eer te strijken.
In de bewuste scène zien we Deadpool (Ryan Reynolds) het graf van Logan (Hugh Jackman) onteren. Wanneer hij wordt opgepakt door agenten, gebruikt hij Logans skelet om hen te doden, terwijl hij tussendoor danst op de muziek van *NSYNC.
Andere hits
Tijdens een interview onthulden de editors van Deadpool & Wolverine dat de openingsdansscène bijna vervangen werd door één nummer van de Backstreet Boys. Deze, en enkele andere klassiekers, werden uitvoerig getest door het team van Shawn Levy.
Ze leggen uit: "We hadden zo'n zeven of acht nummers die we misschien tegen elkaar hebben geprobeerd." Tijdens de productie begon het team de scène met "The Gambler" van Kenny Rogers. Maar tijdens het luisteren kwamen ze er toch achter dat ze een andere energie wilden.
Vrijheid
De finalestrijd tussen *NSYNC en de Backstreet Boys werd uiteindelijk besloten door een kleine jury van medewerkers van de film. Toen bleek toch *NSYNC de absolute favoriet.
De editors kregen de vrijheid om scènes naar hun hand te zetten, wat het creatieve proces bevorderde. Wat eerst vastgelegd was, of voorgechoreografeerd, was niet langer. "We konden doen wat we wilden"
In de bewuste scène zien we Deadpool (Ryan Reynolds) het graf van Logan (Hugh Jackman) onteren. Wanneer hij wordt opgepakt door agenten, gebruikt hij Logans skelet om hen te doden, terwijl hij tussendoor danst op de muziek van *NSYNC.
Andere hits
Tijdens een interview onthulden de editors van Deadpool & Wolverine dat de openingsdansscène bijna vervangen werd door één nummer van de Backstreet Boys. Deze, en enkele andere klassiekers, werden uitvoerig getest door het team van Shawn Levy.
Ze leggen uit: "We hadden zo'n zeven of acht nummers die we misschien tegen elkaar hebben geprobeerd." Tijdens de productie begon het team de scène met "The Gambler" van Kenny Rogers. Maar tijdens het luisteren kwamen ze er toch achter dat ze een andere energie wilden.
Vrijheid
De finalestrijd tussen *NSYNC en de Backstreet Boys werd uiteindelijk besloten door een kleine jury van medewerkers van de film. Toen bleek toch *NSYNC de absolute favoriet.
De editors kregen de vrijheid om scènes naar hun hand te zetten, wat het creatieve proces bevorderde. Wat eerst vastgelegd was, of voorgechoreografeerd, was niet langer. "We konden doen wat we wilden"
