The Lord of the Rings is zonder twijfel een van de meest iconische filmreeksen aller tijden. De fantasytrilogie van Peter Jackson verzilverde 17 van zijn 20 Oscarnominaties en was een gigantisch succes aan de bioscoopkassa's met een wereldwijde opbrengst van bijna 3 miljard dollar. Een absolute triomf dus voor de Nieuw-Zeelandse regisseur.

Het beste deel kiezen uit deze succesvolle drieluik is dus een heuse opdracht, maar het is een poging waard.

Opbouwend meesterwerk
De derde plaats gaat naar The Fellowship of the Ring (2001). De eerste film uit de reeks kan geprezen worden voor Galadriels beklijvende inleiding en kennismaking met de belangrijkste personages. Ook de optische illusie gerealiseerd door speciale cameratechnieken waarbij de Hobbits kleiner lijken dan de rest van de personages krijgt veel lof.

Op de tweede plaats krijgen we The Two Towers (2002), het vervolg op The Fellowship of the Ring. De motion capture-vertolking van Andy Serkis' Gollum en de epische slag in Helm's Deep zijn in deze film de absolute hoogtepunten.

Een ongekende finale
Tenslotte krijgen we de afsluiter The Return of the King (2003) op de eerste plaats. De film won een recordaantal van 11 Oscars, evenveel als Ben-Hur (1959) en Titanic (1997) en werd de eerste fantasyfilm die het gouden beeldje voor Beste Film in de wacht mocht slepen.


Bijpersonages zoals Eowyn en Faramir krijgen in The Return of the King meer diepgang. Ook Rohans koning Théoden levert een van de beste momenten uit de film wanneer hij "Death" schreeuwt naar zijn troepen en afstevent op Saurons gigantische leger in het legendarische Battle of Pelenor Fields.

Bekritiseerde epiloog
The Return of the King krijgt vaak kritiek voor zijn uitgestrekte epiloog maar deze is noodzakelijk voor het bevredigend afronden van een kolossale trilogie.