Deze week verscheen Alien: Romulus, alweer de negende film in de Alien-franchise, in de bioscoop. De film bevat allerlei connecties met andere films in de franchise, voornamelijk die van Ridley Scott. In dit artikel lichten we uit hoe dit allemaal precies zit.

LET OP! In dit artikel worden SPOILERS besproken. We raden aan om dit artikel te lezen nadat je Alien: Romulus hebt gezien.

De 'eerste' Alien
De connectie met Scotts originele Alien wordt in de openingsscène al gemaakt. We zien namelijk dat de restanten van de Xenomorph die door Ellen Ripley werd verslagen Alien naar het tweezijdige station Romulus/Remus wordt gebracht, waar het hoofdverhaal van de film zich jaren later afspeelt.

De vele aliens waarmee de jonge hoofdpersonen van Alien: Romulus worden geconfronteerd, zijn het resultaat van onderzoeken en experimenten die zijn uitgevoerd op basis van de restanten van de 'originele' Xenomorph.

Ash
De andere grote connectie met Alien is de inclusie van een synthetic/androïde genaamd Rook, dezelfde soort androïde als Ash uit de originele film. Hij wordt gespeeld door Daniel Betts, maar middels CGI ziet hij eruit en klinkt hij als Sir Ian Holm, de acteur die Ash vertolkte.


Holm kwam in 2020 op 88-jarige leeftijd te overlijden en was in 2014 al gestopt met acteren. Hij keerde toen terug als Bilbo Baggins in The Hobbit: The Battle of the Five Armies.

Promethean Strain
Alien: Romulus is ook fundamenteel verbonden met Scotts prequels Prometheus en Alien: Covenant. Rook onthult dat het doeleinde van het Romulus/Remus-station was om de Xenomorph-restanten te gebruiken om de "Prometheus-Strain" te perfectioneren.


Dit is een experimentele vloeistof gebaseerd op de originele biowapenvloeistof die werd gebruikt door de Engineers uit Prometheus. Het was de bedoeling om de vloeistof te gebruiken om van de mens een 'perfect' organisme te maken, maar dit resulteerde in dood en verderf. In de film creëert het een gruwelijke hybride van een Xenomorph en een mens, die erg veel wegheeft van de Engineers.