in Algemeen
Regie: Kelly Blatz | Scenario: Kelly Blatz | Cast: K.J. Apa (Wes Neal), Eric Dane (Dean Miller), Maia Reficco (Camilla), Edward James Olmos (Abel), Jackson Hurst (Bobby Tresco), e.a. | Speelduur: 118 minuten | Jaar: 2024
One Fast Move voelt qua verhaalopzet en personages als een film uit de jaren tachtig. Het clichématige verhaal is er een die al vele malen is verteld en vaak beter. Wes Neal is een zwoele, mopperende motorrijder die na een illegale straatrace in de bak belandt. Nadat hij zijn tijd uitzit gaat hij op zoek naar zijn vervreemde vader, die een succesvolle motorrijder is op het hoogste niveau. Wes wil bij zijn vader in de leer, om zo op een legale manier geld te verdienen met het enige dat hij kan: motor rijden.
In sneltreinvaart wordt het plot geïntroduceerd. In luttele minuten staat Wes op de stoep bij zijn vader om hem te vragen hem te trainen. De moeder van Wes is overleden. Waaraan? Geen idee, maar het is lekker tragisch voor het verhaal. Wes was hiervoor aan het straatracen. Waarom? Geen idee, maar zo komt hij lekker als een bad boy over. De introductie van het verhaal leert al dat er niet teveel van de inhoud verwacht hoeft te worden.
Zo makkelijk als dat gaat wanneer je verloren zoon, die je hebt achtergelaten bij zijn moeder, op de stoep staat, is het met een paar biertjes en een gedeelde sigaret alweer goed. Het had al zoveel meer kunnen doen voor het inlevingsvermogen van de kijker om iets meer van de personages te weten te komen. Het had ook kunnen helpen als het vorderen van het plot niet zo gemakkelijk was gegaan met een invulling als deze.
Als de inhoud op zich laat wachten, is het de beurt aan de coole of mooie beelden om te laten zien waarvoor er gekeken moet worden. De film laat in de eerste helft in ieder geval geen moment onbenut om de scherpe kaaklijn en imposante fysiek van K.J. Apa te tonen. Dit zelfs met een trainingsmontage waarbij 'Eye of the Tiger' bíjna te horen is. Aan knappe koppen geen tekort in One Fast Move.
Bijzonder snel stapt Wes met zijn vader op de motoren en komt zijn talent naar voren. Snel daarna komt zijn eerste wedstrijd, waarvan de uitslag natuurlijk al wel vaststaat. De verschillende races in de film zijn vaak wat kort en onduidelijk. Het is niet heel duidelijk wat er op welk moment gebeurt, waardoor de races, die toch best belangrijk zijn voor het verhaal, als een bijzaak voelen. Uitzondering hierop is de laatste race die ineens wél retespannend in beeld is gebracht.
Al met al zijn het vooral de menselijke emoties en verbanden waar de film zich op richt. Wes heeft sterke chemie met barvrouw Camilla. Ook de eigenaar van een motorgarage, die als een zachtaardige oom voor Wes is, komt leuk naar voren met zijn vriendelijkheid. En zowel Wes als zijn vader laten momenten van potentie zien in de verhaallijn tussen hen beiden.
Desalniettemin zijn al deze relaties en personages aan het einde van de rit oppervlakkig en cliché. Ze blijven eendimensionaal, ondanks dat de inhoud er wel om vraagt. De sleutelmomenten en ontknopingen van al deze verhaallijnen zijn voorspelbaar en raken niet de gevoelige snaar waar de makers op hopen. Omdat het lege personages zijn, zonder een innerlijke leefwereld.
Het verhaal om hen heen is verder vrij melodramatisch, waardoor dat eigenlijk niet echt serieus te nemen is. Het is een mix van een glibberige soapserie en een sportfilm uit de jaren tachtig. Dat klinkt helaas leuker dan One Fast Move uiteindelijk is, en er valt maar sporadisch ironisch genot uit te halen. Helaas zal One Fast Move even snel de herinnering van de kijker uit racen als dat het aan de inhoud voorbij raast.
One Fast Move is te zien bij Prime Video.
[rating 2]
One Fast Move voelt qua verhaalopzet en personages als een film uit de jaren tachtig. Het clichématige verhaal is er een die al vele malen is verteld en vaak beter. Wes Neal is een zwoele, mopperende motorrijder die na een illegale straatrace in de bak belandt. Nadat hij zijn tijd uitzit gaat hij op zoek naar zijn vervreemde vader, die een succesvolle motorrijder is op het hoogste niveau. Wes wil bij zijn vader in de leer, om zo op een legale manier geld te verdienen met het enige dat hij kan: motor rijden.
In sneltreinvaart wordt het plot geïntroduceerd. In luttele minuten staat Wes op de stoep bij zijn vader om hem te vragen hem te trainen. De moeder van Wes is overleden. Waaraan? Geen idee, maar het is lekker tragisch voor het verhaal. Wes was hiervoor aan het straatracen. Waarom? Geen idee, maar zo komt hij lekker als een bad boy over. De introductie van het verhaal leert al dat er niet teveel van de inhoud verwacht hoeft te worden.
Zo makkelijk als dat gaat wanneer je verloren zoon, die je hebt achtergelaten bij zijn moeder, op de stoep staat, is het met een paar biertjes en een gedeelde sigaret alweer goed. Het had al zoveel meer kunnen doen voor het inlevingsvermogen van de kijker om iets meer van de personages te weten te komen. Het had ook kunnen helpen als het vorderen van het plot niet zo gemakkelijk was gegaan met een invulling als deze.
Als de inhoud op zich laat wachten, is het de beurt aan de coole of mooie beelden om te laten zien waarvoor er gekeken moet worden. De film laat in de eerste helft in ieder geval geen moment onbenut om de scherpe kaaklijn en imposante fysiek van K.J. Apa te tonen. Dit zelfs met een trainingsmontage waarbij 'Eye of the Tiger' bíjna te horen is. Aan knappe koppen geen tekort in One Fast Move.
Bijzonder snel stapt Wes met zijn vader op de motoren en komt zijn talent naar voren. Snel daarna komt zijn eerste wedstrijd, waarvan de uitslag natuurlijk al wel vaststaat. De verschillende races in de film zijn vaak wat kort en onduidelijk. Het is niet heel duidelijk wat er op welk moment gebeurt, waardoor de races, die toch best belangrijk zijn voor het verhaal, als een bijzaak voelen. Uitzondering hierop is de laatste race die ineens wél retespannend in beeld is gebracht.
Al met al zijn het vooral de menselijke emoties en verbanden waar de film zich op richt. Wes heeft sterke chemie met barvrouw Camilla. Ook de eigenaar van een motorgarage, die als een zachtaardige oom voor Wes is, komt leuk naar voren met zijn vriendelijkheid. En zowel Wes als zijn vader laten momenten van potentie zien in de verhaallijn tussen hen beiden.
Desalniettemin zijn al deze relaties en personages aan het einde van de rit oppervlakkig en cliché. Ze blijven eendimensionaal, ondanks dat de inhoud er wel om vraagt. De sleutelmomenten en ontknopingen van al deze verhaallijnen zijn voorspelbaar en raken niet de gevoelige snaar waar de makers op hopen. Omdat het lege personages zijn, zonder een innerlijke leefwereld.
Het verhaal om hen heen is verder vrij melodramatisch, waardoor dat eigenlijk niet echt serieus te nemen is. Het is een mix van een glibberige soapserie en een sportfilm uit de jaren tachtig. Dat klinkt helaas leuker dan One Fast Move uiteindelijk is, en er valt maar sporadisch ironisch genot uit te halen. Helaas zal One Fast Move even snel de herinnering van de kijker uit racen als dat het aan de inhoud voorbij raast.
One Fast Move is te zien bij Prime Video.
[rating 2]
