in Arthouse
Twee nieuwe topfilms uit het zonnige Zuid-Europa komen deze week de Nederlandse filmhuizen binnenwaaien. Beiden waren vorig jaar heuse festivalsensaties die werden geprezen voor hun ijzersterke schermchemie.
De ene film werd geregisseerd door Marie Amachoukeli-Barsacq en is een ontroerende coming-of-age-film. De ander is een meeslepend verhaal over oedipale, wederzijdse afhankelijkheid en werd geregisseerd door Enrico Maria Artale.
Ama Gloria
De zesjarige Cléo groeit op in Parijs. Sinds haar geboorte wordt ze opgevoed door de Kaapverdische Gloria, terwijl haar alleenstaande vader zelden thuis is. Cléo en Gloria zijn onafscheidelijk.
Tot Gloria een telefoontje krijgt van haar familie en ze dringend terug naar huis moet om voor haar eigen kinderen te zorgen. Als Cléo de zomer bij Gloria in Kaapverdië mag doorbrengen, vormen deze maanden hun laatste herinneringen samen.
El Paraíso
Julio Cesar is bijna veertig jaar oud en woont nog steeds bij zijn moeder, een Colombiaanse vrouw met een turbulente persoonlijkheid. Ze wonen als illegale immigranten aan de rand van Rome. Het tweetal deelt vrijwel alles: een huisje aan de rivier, herinneringen aan vroeger, het kleine geldbedrag dat ze verdienen bij een plaatselijke drugsdealer en de passie voor avondjes salsa en merengue.
Het precaire evenwicht dreigt te worden verstoord door de komst van Ines, een jonge Colombiaanse die zojuist haar eerste reis als cocaïne-'muilezel' heeft gemaakt.
De ene film werd geregisseerd door Marie Amachoukeli-Barsacq en is een ontroerende coming-of-age-film. De ander is een meeslepend verhaal over oedipale, wederzijdse afhankelijkheid en werd geregisseerd door Enrico Maria Artale.
Ama Gloria
De zesjarige Cléo groeit op in Parijs. Sinds haar geboorte wordt ze opgevoed door de Kaapverdische Gloria, terwijl haar alleenstaande vader zelden thuis is. Cléo en Gloria zijn onafscheidelijk.
Tot Gloria een telefoontje krijgt van haar familie en ze dringend terug naar huis moet om voor haar eigen kinderen te zorgen. Als Cléo de zomer bij Gloria in Kaapverdië mag doorbrengen, vormen deze maanden hun laatste herinneringen samen.
El Paraíso
Julio Cesar is bijna veertig jaar oud en woont nog steeds bij zijn moeder, een Colombiaanse vrouw met een turbulente persoonlijkheid. Ze wonen als illegale immigranten aan de rand van Rome. Het tweetal deelt vrijwel alles: een huisje aan de rivier, herinneringen aan vroeger, het kleine geldbedrag dat ze verdienen bij een plaatselijke drugsdealer en de passie voor avondjes salsa en merengue.
Het precaire evenwicht dreigt te worden verstoord door de komst van Ines, een jonge Colombiaanse die zojuist haar eerste reis als cocaïne-'muilezel' heeft gemaakt.
