in Featured
Er zijn momenteel weer twee Frankenstein-films in de maak, één door Guillermo Del Toro en één door Maggie Gyllenhaal (klik hier voor het artikel). Dit zijn niet de eerste en zullen ook zeker niet de laatste films over het legendarische, zombie-achtige monster zijn. Het is duidelijk dat horrorfans tot vandaag de dag nog steeds smullen van Mary Shelley's gotische horrorverhaal uit 1818.
Het Frankenstein-verhaal is dus als ruim tweehonderd jaar geleden oud, maar ook de allereerste (langspeel)filmadaptatie, Frankenstein van regisseur James Whale uit 1931, is al bijna een eeuw geleden gemaakt. Even ter vergelijking: dit is hetzelfde jaar dat Charlie Chaplins één-na-laatste stille film City Lights verscheen.
Verhaal
Henry Frankenstein is een briljante wetenschapper die experimenten heeft uitgevoerd met de reanimatie van levenloze lichamen. Hij heeft experimenten uitgevoerd met kleine dieren en is nu klaar om leven te creëren in een man die hij heeft samengesteld uit lichaamsdelen die hij heeft verzameld op verschillende locaties, zoals begraafplaatsen of de galg.
Hij is succesvol en het wezen dat hij tot leven heeft gebracht, is zachtaardig maar duidelijk bang voor vuur. Henry's vader, Baron Frankenstein, brengt zijn zoon bij zinnen, en Henry is het ermee eens dat het monster op humane wijze moet worden vernietigd. Echter voordat ze dat kunnen doen, ontsnapt het monster, en in zijn onschuld doodt het een klein meisje. De dorpelingen staan op met de bedoeling het moordzuchtige wezen te vernietigen.
Legendarisch
Ondanks dat de film dit jaar drieënnegentig kaarsjes mag uitblazen en de pensioenleeftijd behoorlijk heeft overschreden, is Frankenstein, samen met andere titels uit de zogenoemde Universal Monsters-reeks, enorm invloedrijk geweest op alle opvolgende Frankenstein-films én het horrorgenre in het algemeen.
De narratieve, maar vooral ook visuele, invloed van deze absolute klassieker uit 1931 kun je direct terugzien in films als Young Frankenstein en Frankenweenie.
Vraagteken
Als je dacht dat stevige marketingcampagnes enkel iets van deze tijd is, heb je het mis. Zelfs in de beginjaren van cinema wisten producenten al hoe je een publiek opzweept voor een goede horrorfilm: met mysterie.
Acteur Boris Karloff, die de rol van The Monster voor zijn rekening nam en hier wereldberoemd mee raakte, werd namelijk nog niet bij naam genoemd op de aftiteling, maar enkel met een '?' beschreven, zodat de geruchtencarrousel rond het filmmonster op volle toeren ging draaien.
Het Frankenstein-verhaal is dus als ruim tweehonderd jaar geleden oud, maar ook de allereerste (langspeel)filmadaptatie, Frankenstein van regisseur James Whale uit 1931, is al bijna een eeuw geleden gemaakt. Even ter vergelijking: dit is hetzelfde jaar dat Charlie Chaplins één-na-laatste stille film City Lights verscheen.
Verhaal
Henry Frankenstein is een briljante wetenschapper die experimenten heeft uitgevoerd met de reanimatie van levenloze lichamen. Hij heeft experimenten uitgevoerd met kleine dieren en is nu klaar om leven te creëren in een man die hij heeft samengesteld uit lichaamsdelen die hij heeft verzameld op verschillende locaties, zoals begraafplaatsen of de galg.
Hij is succesvol en het wezen dat hij tot leven heeft gebracht, is zachtaardig maar duidelijk bang voor vuur. Henry's vader, Baron Frankenstein, brengt zijn zoon bij zinnen, en Henry is het ermee eens dat het monster op humane wijze moet worden vernietigd. Echter voordat ze dat kunnen doen, ontsnapt het monster, en in zijn onschuld doodt het een klein meisje. De dorpelingen staan op met de bedoeling het moordzuchtige wezen te vernietigen.
Legendarisch
Ondanks dat de film dit jaar drieënnegentig kaarsjes mag uitblazen en de pensioenleeftijd behoorlijk heeft overschreden, is Frankenstein, samen met andere titels uit de zogenoemde Universal Monsters-reeks, enorm invloedrijk geweest op alle opvolgende Frankenstein-films én het horrorgenre in het algemeen.
De narratieve, maar vooral ook visuele, invloed van deze absolute klassieker uit 1931 kun je direct terugzien in films als Young Frankenstein en Frankenweenie.
Vraagteken
Als je dacht dat stevige marketingcampagnes enkel iets van deze tijd is, heb je het mis. Zelfs in de beginjaren van cinema wisten producenten al hoe je een publiek opzweept voor een goede horrorfilm: met mysterie.
Acteur Boris Karloff, die de rol van The Monster voor zijn rekening nam en hier wereldberoemd mee raakte, werd namelijk nog niet bij naam genoemd op de aftiteling, maar enkel met een '?' beschreven, zodat de geruchtencarrousel rond het filmmonster op volle toeren ging draaien.
