De wereldberoemde muziek van onder andere Bach, Tsjaikovski, Stravinsky en Beethoven passeren de revue. Dit maakt Fantasia tot een zeer interessante mix van fictie, non-fictie en cultureel (muzikaal) erfgoed.
Plot
Disney-animatoren zetten afbeeldingen op Westerse klassieke muziek terwijl Leopold Stokowski het Philadelphia Orchestra dirigeert. In 'The Sorcerer's Apprentice' speelt Mickey Mouse een aspirant-tovenaar die zijn grenzen overschrijdt. 'The Rite of Spring' vertelt het verhaal van de evolutie, van eencellige dieren tot de dood van de dinosauriërs.
'Dance of the Hours' is een komisch ballet uitgevoerd door struisvogels, nijlpaarden, olifanten en alligators. 'Night on Bald Mountain' en 'Ave Maria' zetten de krachten van duisternis en licht tegenover elkaar terwijl een duivelse feestvreugde wordt onderbroken door de komst van een nieuwe dag.
Cult
Bij de release in de jaren veertig was niet iedereen te spreken over Fantasia en flopte keihard. Tijdens WOII was er behoefte aan escapisme en dus 'makkelijker' amusement dan zo'n kunstzinnige film als deze. Walt Disney besloot hierna nooit meer zo'n groot artistiek risico te nemen en ging opnieuw weer 'gewone' narratieve animatiefilms, zoals Dumbo.
Toch ontpopte Fantasia zich in 1969, bij haar re-release in de bioscoop, tot een ware cultklassieker. In deze hoogtijdagen van de flowerpower-cultuur werd de film, vol kleurrijke, psychedelische scènes, een geliefde titel onder de hippies. Ook critici zagen nu in dat Fantasia, die dertig jaar eerder gemaakt werd, zijn tijd ver vooruit was en een boegbeeld is in de geschiedenis van de (animatie)film.
Mickey Mouse
De meest legendarische scène uit Fantasia is die van 'The Sorcerer's Apprentice', waarin Mickey een bezemsteel betovert zodat deze voor hem water gaat halen en dit leidt tot een volledig overstroomde kamer.
De muziek komt van de hand van Paul Dukas, die zijn stuk op gelijknamige gedicht van Johann Wolfgang von Goethe baseerde.