Wat krijg je als een coming-of-age tienerfilm combineert met een gruwelijke weerwolfbeet? De 2000-horrorklassieker Ginger Snaps van John Fawcett.

De film deed het goed bij de premières op diverse festivals, maar kreeg relatief maar weinig bioscoopreleases. Toch deed de film het zo goed bij de DVD-verkoop dat Ginger Snaps uitgroeide tot een cult-film onder tieners. Mede door dit succes werden er nog een sequel en een prequel op het origineel gemaakt.

Synopsis
De zussen Ginger en Brigitte Fitzgerald zijn geobsedeerd door het macabere, de dood en elkaar. Ze hebben elkaar gezworen om samen te sterven, en vrezen de puberteit. Op de dag dat Ginger voor het eerst ongesteld wordt, wordt ze 's nachts bij volle maan gebeten door een beest.

De wonden genezen snel, maar de dagen daarna verandert Gingers uiterlijk en gedrag dramatisch. Ginger wijt de veranderingen aan de puberteit, maar haar jongere zus weet beter, en gaat op zoek naar een medicijn.

SFX
Regisseur Fawcett weigerde CGI-effecten in de film te gebruiken en koos ervoor om alle weerwolfscènes met protheses en make-up uit te voeren.


Voor het beeld ziet dit er fantastisch uit, maar het kostte hierdoor wel drie uur om de monstermake-up van hoofdactrice Katharine Isabelle aan te brengen en nog eens vijfenveertig minuten om na de opnames te verwijderen.

Feminisme
In 2000 werd Ginger Snaps voornamelijk gezien als een toffe tienerfilm, maar de laatste jaren wordt ze opnieuw onderzocht vanwege haar feministische thema's.


De transformatie naar weerwolf wordt namelijk gekoppeld aan de omslag van onzeker meisje naar zelfverzekerde vrouw; een tot voorheen nooit eerder vertoonde koppeling in horrorfilms.