Als je aan Charlie and the Chocolate Factory en Wonka denkt, denk je waarschijnlijk aan een plek met chocoladerivieren en magische snoepjes, maar de film is geworteld in de duistere realiteit.

Roald Dahl, de schrijver van de 'Charlie and the Chocolate Factory'-roman uit 1964 werkte als 13-jarige jongen als chocoladetester op zijn school.

De droom van ieder kind
Chocoladefabrikant Cadbury stuurde chocolade naar de school waar hij op zat en de schoolkinderen gaven aan wat ze ervan vonden.

Hier heeft Dahl inspiratie opgedaan en fantaseerde hij hoe het proces achter de schermen bij Cadbury eruitzag. Was er een soort laboratorium met wetenschappers die nieuw snoepgoed uitvinden?

Een chocolade-oorlog
Tijdens het schrijven van de roman, werd de schrijver echter meer en meer geïnspireerd door kapitalisme en voornamelijk de oorlog tussen de Britse chocoladefabrikanten Cadbury en Rowntree.



In Charlie and the Chocolate Factory uit 2005 werd al verwezen naar de onethische cacoa-industrie in de vorm van de omgang van Wonka met de oompa-loompa's. Wonka geeft hier nogmaals een draai aan.

Een wereld van pure uitbuiting
In Wonka staat de oorlog tussen de chocoladebedrijven minder centraal en staan de zakenlui van 'Big Chocolate' meer in de schijnwerpers. 'Big Chocolate' probeert Wonka te dwarsbomen. En dit is geen leuke boom waar gummibeertjes en zuurstokken in groeien zoals in Willy Wonka and the Chocolate Factory uit 1971.



Integendeel, in Wonka willen de zakenlui voorkomen dat arme mensen chocolade kunnen kopen. Inspiratie geworteld in het echte leven, waar arme cacaoboeren ook uitgebuit worden door de topspelers in de enorme chocolade-industrie.

Misselijkmakend
Prodnose: "Hij is goed. Te goed."
Fickelgruber: "En iedereen kan ze betalen, zelfs de,
Hoofdcommisaris: "De armen?"
Prodnose: (terwijl Fickelgruber kokhalst) "Hij houdt er niet van als mensen 'arm' zeggen."