in Featured
Oorlogsfilms zijn vaak gebaseerd op waargebeurde verhalen. Wat er gebeurt in de film The Hurt Locker daarentegen is geen waargebeurd verhaal, maar probeert wel een aspect van de Irakoorlog weer te geven. Veel veteranen hadden wel een zure nasmaak na het zien van de film want het zat vol fouten.
The Hurt Locker, die in première ging op het filmfestival van Venetië, kwam uit in 2008 en was toen een van de beste films van dat jaar. Het won toen zes Oscars waaronder die van Beste Film. Regisseur Kathryn Bigelow won ook de Oscar voor Beste Regisseur en werd zo de eerste vrouwelijke regisseur die een Oscar in deze categorie won.
Verhaal
De Engelse titel hurt locker betekent letterlijk vertaald de pijncel. Onder militairen kwam dit begrip in zwang in de Vietnamoorlog met de betekenis "in grote moeilijkheden". Vandaag de dag heeft het de betekenis "gewond geraakt in een explosie".
De film volgt stafsergeant William James (Jeremy Renner), de zeer roekeloze maar getalenteerde leider van een Explosieven Opruimingsdienst (EOD). Hij en zijn team, dat bestaat uit onder andere J.T. Sanborn (Anthony Mackie) en Owen Eldridge (Brian Geraghty), worden tijdens de Irakoorlog geviseerd door opstandelingen en tonen hun psychologische reacties op de stress van het gevecht.
Fouten
Hoewel The Hurt Locker geen waargebeurd verhaal is, probeerde de film een heel spannend en opwindend aspect van de Irakoorlog weer te geven. Maar veel veteranen hadden een zure nasmaak na het zien van de overvloedige fouten in de film. Het grootste deel van de film draait om de gespannen, adembenemende handeling van het onschadelijk maken van bommen, maar veel van deze beelden waren onjuist en overdreven gedramatiseerd.
In veel van de scènes in The Hurt Locker zie je EOD-soldaten die fysiek bommen ontmantelen, maar deze situatie zou eigenlijk niet echt gebeuren. In plaats daarvan gebruikten soldaten vaak robotica en andere explosieven om de bommen onschadelijk te maken in plaats van ze van dichtbij te benaderen.
Gedramatiseerd
In dit opzicht zijn alle stressvolle scènes in de film eigenlijk sterk gedramatiseerd en fictief. Bovendien paste de gevaarlijke aard van het hoofdpersonage niet helemaal bij de echte persoonlijkheden van EOD-soldaten. Meer nog, een personage als William James zou niet lang overleven tijdens de oorlog.
Hoewel deze fouten te zien zijn in de film, werd het sterk ontvangen en wordt het nu nog steeds gezien als een belangrijke film met culturele, historische of esthetische betekenis. Het wordt nu zelfs beschouwd als een van de beste oorlogsfilms van de jaren 2000 en de 21e eeuw.
Kijken?
Wil je The Hurt Locker zien, dan kan dat zowel op Netflix als op Prime Video.
The Hurt Locker, die in première ging op het filmfestival van Venetië, kwam uit in 2008 en was toen een van de beste films van dat jaar. Het won toen zes Oscars waaronder die van Beste Film. Regisseur Kathryn Bigelow won ook de Oscar voor Beste Regisseur en werd zo de eerste vrouwelijke regisseur die een Oscar in deze categorie won.
Verhaal
De Engelse titel hurt locker betekent letterlijk vertaald de pijncel. Onder militairen kwam dit begrip in zwang in de Vietnamoorlog met de betekenis "in grote moeilijkheden". Vandaag de dag heeft het de betekenis "gewond geraakt in een explosie".
De film volgt stafsergeant William James (Jeremy Renner), de zeer roekeloze maar getalenteerde leider van een Explosieven Opruimingsdienst (EOD). Hij en zijn team, dat bestaat uit onder andere J.T. Sanborn (Anthony Mackie) en Owen Eldridge (Brian Geraghty), worden tijdens de Irakoorlog geviseerd door opstandelingen en tonen hun psychologische reacties op de stress van het gevecht.
Fouten
Hoewel The Hurt Locker geen waargebeurd verhaal is, probeerde de film een heel spannend en opwindend aspect van de Irakoorlog weer te geven. Maar veel veteranen hadden een zure nasmaak na het zien van de overvloedige fouten in de film. Het grootste deel van de film draait om de gespannen, adembenemende handeling van het onschadelijk maken van bommen, maar veel van deze beelden waren onjuist en overdreven gedramatiseerd.
In veel van de scènes in The Hurt Locker zie je EOD-soldaten die fysiek bommen ontmantelen, maar deze situatie zou eigenlijk niet echt gebeuren. In plaats daarvan gebruikten soldaten vaak robotica en andere explosieven om de bommen onschadelijk te maken in plaats van ze van dichtbij te benaderen.
Gedramatiseerd
In dit opzicht zijn alle stressvolle scènes in de film eigenlijk sterk gedramatiseerd en fictief. Bovendien paste de gevaarlijke aard van het hoofdpersonage niet helemaal bij de echte persoonlijkheden van EOD-soldaten. Meer nog, een personage als William James zou niet lang overleven tijdens de oorlog.
Hoewel deze fouten te zien zijn in de film, werd het sterk ontvangen en wordt het nu nog steeds gezien als een belangrijke film met culturele, historische of esthetische betekenis. Het wordt nu zelfs beschouwd als een van de beste oorlogsfilms van de jaren 2000 en de 21e eeuw.
Kijken?
Wil je The Hurt Locker zien, dan kan dat zowel op Netflix als op Prime Video.
