Tegenwoordig is het heel normaal als een acteur een digitaal personage vertolkt in een film of spel. Dankzij de perfectie van motion-capture-technologie is het mogelijk om elk minuscule detail van de expressie of het gezicht van een acteur over te brengen in de vorm van een digitaal personage. Dit was het geval bij Willem Dafoe in de Disney-film John Carter.

Walt Disney Pictures liet met Davy Jones van de Pirates of the Caribbean-films dat ze wel snapten hoe ze motion capture toe moesten passen op hun producties. Dit deden ze dus ook met de ambitieuze John Carter.

John Carter of Mars
John Carter is gebaseerd op het scifi-boek A Princess of Mars uit 1912. John (Taylor Kitsch) is een veteraan uit de Burgeroorlog die naar Barsoom (Mars) wordt vervoerd en ontdekt een dorre planeet die schijnbaar wordt bewoond door 3 meter hoge barbaren.

Hij ontdekt dat hij de gevangene is van deze wezens en ontsnapt, maar ontmoet Woola en een prinses (Lynn Collins) die wanhopig een redder nodig heeft.

Tars Tarkas
De wezens in kwestie heten de Tharks, een nomadische stam van vierarmige, oorlogzuchtige Groene Marsmannen. Een van de leiders van deze stam is Tars Tarkas, waar John later bevriend mee raakt. Dit is de rol die Dafoe vertolkt.


Dafoe en de andere acteurs die de Tharks vertolkten, droegen natuurlijk het welbekende motion capture-pak, maar daar bleef het niet bij. Ze moesten namelijk ook op stelten lopen wegens het fikse lengteverschil tussen de Tharks en een normaal mens.

Uitdagend
Dafoe besloot juist de rol te vertolken omdat motion capture erbij betrokken was, wat hij destijds nog nooit had gedaan.


"Als acteur ben je altijd op zoek naar dingen om van af te springen, om nieuwe manieren van denken te vinden, nieuwe manieren om te kijken, om op een andere manier aangezet te worden. De stelten maakten daar deel van uit."