in Algemeen
Iedereen kent de naam James Cameron wel. De regisseur heeft al behoorlijk wat pareltjes gemaakt. Ook is hij geïntrigeerd door de (onder)waterwereld. Toch kost deze passie hem bijna het leven.
Cameron wist hoge ogen te gooien met het Avatar-vervolg, genaamd The Way of Water. Net zoals de titel het al aangeeft, speelt het grootste deel van de blockbuster zich af op of in het water. Niet iedereen zal zijn film The Abyss kennen, maar hiervoor ging hij behoorlijk ver.
Verhaal
Deze film kwam uit in 1989 en speelt zich af tijdens de Koude Oorlog. Een Amerikaanse nucleaire onderzeeër wordt aangevallen en zinkt vervolgens naar de bodem van de oceaan.
De marine vraagt de hulp van een aantal mensen die aan het werk zijn op een nabijgelegen olieplatform om de onderzeeër te lokaliseren. Terwijl de crew de missie probeert uit te voeren, komen ze enkele problemen tegen, en ontdekken ze dat ze misschien niet alleen zijn...
Onderwater
Logisch dat als je de bovenstaande synopsis leest je dan ook begrijpt dat deze film voornamelijk in het water afspeelt. Ondanks het feit dat Cameron heel wat veiligheidsmaatregelen trof, ging het alsnog bijna fout.
Tijdens een recent interview laat hij zich erover uit: "We konden rekenen op onze 'angels', veiligheidsduikers die er altijd bij waren en alle acteurs in de gaten hielden. Een klein probleempje, ze waren niet echt op mij aan het letten..."
Probleem
Hoewel Cameron een ervaren duiker is, had hij een probleem met zijn apparatuur: "We waren opnames aan het maken op ongeveer 10 meter diepte. Ik moest met de camera kunnen werken, dus ik had gewichten aan mijn voeten en lichaam hangen".
"Wanneer de zuurstoffles bijna leeg is, krijg je een signaaltje. Dit gaf mijn fles echter niet aan, dus ik kon nog een keer ademen en toen was de tank leeg". Zijn manier van ontsnappen is wel opmerkelijk.
Klap in gezicht
Cameron vervolgt: "Een van de veiligheidsduikers kwam op me af, maar zij houden je onder water, want je mag niet te snel naar boven gaan, dit kan gevaarlijk zijn in verband met je longen. Maar ik wist wat ik deed".
"Hij liet me niet gaan, maar ik kon hem niet aangegeven dat mijn zuurstoffles leeg was. Ik gaf hem dus een klap in het gezicht waardoor hij me los liet. Zo kon ik naar de oppervlakte zwemmen en zo heb ik het dus overleefd".
Cameron wist hoge ogen te gooien met het Avatar-vervolg, genaamd The Way of Water. Net zoals de titel het al aangeeft, speelt het grootste deel van de blockbuster zich af op of in het water. Niet iedereen zal zijn film The Abyss kennen, maar hiervoor ging hij behoorlijk ver.
Verhaal
Deze film kwam uit in 1989 en speelt zich af tijdens de Koude Oorlog. Een Amerikaanse nucleaire onderzeeër wordt aangevallen en zinkt vervolgens naar de bodem van de oceaan.
De marine vraagt de hulp van een aantal mensen die aan het werk zijn op een nabijgelegen olieplatform om de onderzeeër te lokaliseren. Terwijl de crew de missie probeert uit te voeren, komen ze enkele problemen tegen, en ontdekken ze dat ze misschien niet alleen zijn...
Onderwater
Logisch dat als je de bovenstaande synopsis leest je dan ook begrijpt dat deze film voornamelijk in het water afspeelt. Ondanks het feit dat Cameron heel wat veiligheidsmaatregelen trof, ging het alsnog bijna fout.
Tijdens een recent interview laat hij zich erover uit: "We konden rekenen op onze 'angels', veiligheidsduikers die er altijd bij waren en alle acteurs in de gaten hielden. Een klein probleempje, ze waren niet echt op mij aan het letten..."
Probleem
Hoewel Cameron een ervaren duiker is, had hij een probleem met zijn apparatuur: "We waren opnames aan het maken op ongeveer 10 meter diepte. Ik moest met de camera kunnen werken, dus ik had gewichten aan mijn voeten en lichaam hangen".
"Wanneer de zuurstoffles bijna leeg is, krijg je een signaaltje. Dit gaf mijn fles echter niet aan, dus ik kon nog een keer ademen en toen was de tank leeg". Zijn manier van ontsnappen is wel opmerkelijk.
Klap in gezicht
Cameron vervolgt: "Een van de veiligheidsduikers kwam op me af, maar zij houden je onder water, want je mag niet te snel naar boven gaan, dit kan gevaarlijk zijn in verband met je longen. Maar ik wist wat ik deed".
"Hij liet me niet gaan, maar ik kon hem niet aangegeven dat mijn zuurstoffles leeg was. Ik gaf hem dus een klap in het gezicht waardoor hij me los liet. Zo kon ik naar de oppervlakte zwemmen en zo heb ik het dus overleefd".
