[header]Een korte terugblik op de hoogtepunten en dieptepunten van het IFFR 2008, met twee lijsten: alle films die ik zag met waardering, plus wat ‘prijzen’.[/header]Zucht… het is alweer voorbij. 31 films in 9 dagen, zonder dat ‘de sleur’ er in raakte, iets wat ik wilde vermijden. En dat is gelukt. De angst dat het festival tegen zou vallen in vergelijking met de voorgaande twee jaren dat ik er het hele festival was, bleek volkomen ongegrond. Ik heb veel goede films gezien, en slechts enkele vervelende. Het gemiddelde van de beoordelingen is dit jaar zelfs hoger dan eerdere jaren. Ik heb geweldige genrefilms en mooie drama’s gezien, en daar veel van genoten. Kortom: het was een goed festival.

George Romero maakte na 22 jaar eindelijk weer een goede film, maar het was niet eens de engste van het festival: wat mij betreft gaat die eer naar het uiterst effectieve REC. Meester Takeshi Kitano deconstrueerde zichzelf en cinema nog verder dan voorheen terwijl de Coens, Wes Anderson & Roy Andersson hun status juist bevestigden of herclaimden. Nieuw talent kwam ondertussen naar voren in de vorm van o.a. Omar Shargawi, die een Tiger Award won voor zijn Go With Peace Jamil, Thomas Alfredson, waarvan ik hoop dat zijn Let the Right One In nog een landelijke release krijgt, en Jens Johnson. Amerikaanse jonge talenten Noah Baumbach en Jason Reitman timmerden ook hard aan de weg, terwijl er weer eens een fantastische film over Bob Dylan was gemaakt door niemand minder dan Todd Haynes. Mijn favoriet van dit festival.

Ik moest helaas ook concluderen dat het voor veel filmmakers toch verdomd moeilijk, zoniet onmogelijk is om een goed einde te draaien aan hun film, waardoor veel originele en interessante concepten niet de uitwerking kregen die ze verdienden. Clichés kunnen dan fataal zijn. Neem bijv. Vasermil, Appleseed: Ex Machina, TBS, Le Tueur, The Unseeable of L… Like Love, die allemaal een teleurstellend einde hadden waar meer in zat. Aan de andere kant kan een goed einde een zeer matige film ook nog net redden, zoals bij What On Earth Have I Done Wrong het geval was.

Ik kan alleen maar hopen dat dit einde van mijn weblog verslaggeving niet al te veel tegenvalt. Wat vonden jullie, de lezers, daar eigenlijk van, dit hele weblog i.p.v. recensies gebeuren dit jaar? Is dit de toekomst? Of zijn recensies beter? Of zouden jullie iets anders graag willen zien de volgende keer, zoals videoverslagen of podcasts? Interviews, al dan niet met audiovisuele middelen?

Als finale geef ik hieronder nog eenmaal de volledige lijst van films die ik dit jaar op het IFFR zag, dit keer in volgorde van waardering. Daaronder volgt een lijst van prijzen die ik zou uitreiken op het festival, als ik dat zou kunnen en mogen. En dan is het nu tijd om definitief afscheid te nemen van het Internationale Film Festival Rotterdam 2008 en de stad zelf. Vaarwel, en hopelijk tot het volgende festival in 2009. Jullie lezers zie ik hopelijk weer terug bij mijn recensies, want die kan ik natuurlijk overal vandaan schrijven. Maar nu ben ik toch echt allang vertrokken uit de Maasstad. Ave, festivalgangers, bloglezers, organisatoren en collega’s die ik altijd maar een keer per jaar tegenkom. De weg naar huis roept.

Alle festivalfilms die ik gezien heb, op volgorde van waardering:

I’m Not There (Todd Haynes, Verenigde Staten) [rating 5]
No Country For Old Men (Ethan & Joel Coen, Verenigde Staten) [rating 5]
REC (Jaume Balagueró & Paco Plaza, Spanje) [rating 5]
Let the Right One In (Thomas Alfredson, Zweden) [rating 4.5]
Go with Peace Jamil (Omar Shargawi, Denemarken) [rating 4.5]
Der Verlorene (Peter Lorre, Duitsland) [rating 4.5]
Juno (Jason Reitman, Verenigde Staten [rating 4.5]
Margot at the Wedding (Noah Baumbach, Verenigde Staten) [rating 4.5]
Persepolis (Marjane Satrapi & Vincent Paronnaud, Frankrijk) [rating 4]
You, the Living (Roy Andersson, Zweden) [rating 4]
The Darjeeling Limited (Wes Anderson, Verenigde Staten) [rating 4]
George A. Romero’s Diary of the Dead (Raad eens wie, Verenigde Staten) [rating 4]
The King of Ping Pong (Jens Jonsson, Zweden) [rating 4]
Dainipponjin (Matsumoto Hitoshi, Japan) [rating 3.5]
Fear(s) of the Dark (Blutch, Burns, Caillou, Di Sciello, Mattotti, McGuire) [rating 3.5]
Glory to the Filmmaker! (Takeshi Kitano, Japan) [rating 3.5]
TBS (Pieter Kuijpers, Nederland) [rating 3.5]
Mio fratello è figlio unico (Daniele Luchetti, Italië) [rating 3.5]
Appleseed: Ex Machina (Aramaki Shinji, Japan) [rating 3.5]
End of the Line (Gustavo Steinberg, Brazilië) [rating 3.5]
Le tueur (Cédric Anger, Frankrijk) [rating 3.5]
The Unseeable (Wisit Sasanatieng, Thailand) [rating 3.5]
L… Like Love (Janja Glogovac, Slovenië/Tsjechië) [rating 3.5]
L’avocat de la terreur (Barbet Schroeder, Frankrijk) [rating 3]
Vasermil (Mushon Salmona, Israël) [rating 3]
Freaky Useless Spicy Story (Kalpesh CI Patel, India) [rating 3]
What On Earth Have I Done Wrong (Niu Chen-zer, Taiwan) [rating 3]
The Man from London (Bela Tarr, Hongarije) [rating 3]
Naissance des pieuvres (Céline Sciamma, Frankrijk) [rating 3]
LYNCH (blackANDwhite, Verenigde Staten/Denemarken) [rating 2.5]
Able Danger (Paul Krik, Verenigde Staten) [rating 2.5]
Hulahoop Soundings (Edwin, Indonesië) [rating 2]
Help Me Eros (Lee Kang-sheng, Taiwan) [rating 2]
The Golden Age of Fish (Kevin Jerome Everson, Verenigde Staten) [rating 1]
Bowled Over (Sietske Tjallingii, Nederland) [rating 1]

Als ik prijzen zou uitrijken op het festival, zouden dit ze ongeveer zijn:

Beste film:
I’m Not There
Beste regie:
Ethan & Joel Coen - No Country For Old Men
Beste acteur (hoofdrol):
Dar Salim – Go with Peace Jamil
Beste actrice (hoofdrol):
Ellen Page – Juno
Beste acteur (bijrol):
Tommy Lee Jones – No Country For Old Men
Beste actrice (bijrol):
Cate Blanchett – I’m Not There
Beste cinematografie:
Fred Kelemen – The Man From London
Beste montage:
Jay Rabinowitz – I’m Not There
Beste muziek:
Bob Dylan et al – I’m Not There
Beste scenario (origineel):
Noah Baumbach – Margot at the Wedding
Beste scenario (adaptatie):
John Ajvide Lindqvist – Let the Right One In
Grappigste film:
You, The Living
Spannendste/engste film:
REC
Aangrijpendste film:
Go With Peace Jamil
Ontroerendste film:
Let the Right One In
Origineelste film:
Glory to the Filmmaker!
Meest bizarre film:
Dainipponjin
Beste animatiefilm:
Persepolis