[header]Het festival is aangebroken! Vanmorgen met de trein gearriveerd, mijn kleren en andere spullen gedropt in een soort van bedstede, die deze tien dagen mijn slaapplaats zal zijn, en dan naar de persbalie, waar ik een tas met kilos papierwerk krijg aangereikt.[/header]Het festival is aangebroken! Vanmorgen met de trein gearriveerd, mijn kleren en andere spullen gedropt in een soort van bedstede, die deze tien dagen mijn slaapplaats zal zijn, en dan naar de persbalie, waar ik een tas met kilos papierwerk krijg aangereikt. Omdat ik mijn foto net iets te laat op het internet heb gezet wordt er ter plekke een gemaakt. Helaas hebben ze over de positionering van de webcam niet echt nagedacht en lijkt het op mijn pas alsof er een bos oranje rozen uit mijn hoofd groeit. Ach, zolang ik hem maar heb: zonder pas kom ik niet binnen bij de Press & Industry screenings. Ik mag ook gratis naar publieksfilms... als ik een kaartje kan krijgen tenminste. Dat blijkt meteen al voor True Stories (kwart over vier vanmiddag) een issue: kennelijk kon je als persafgevaardigde afgelopen weekend telefonisch reserveren, en dat is flink gedaan. Oeps! Als ik een half uur van tevoren kom kan het misschien nog, dus dat is met de rij van 15 tot 30 minuten goed timen. We zullen zien.
Ondertussen is het tijd voor de eerste film, tevens de officiële openingsfilm van het festival: Cordero De Dios. Nog enigszins stuiterend - het vriendje van mijn zusje, bij wie ik logeer, zet wel érg sterke koffie - ga ik zitten in de immense en grotendeels lege zaal. Naast dat ene lekkere ding gaan zitten durf ik toch net niet, maar de film neemt me al snel in beslag. Het speelt zich af in Argentinië, in 2002 met veel flashbacks naar 1978, en in beide periodes wordt de vraag gesteld: wat is een leven waard? Een huis, een dierbare herinnering, een ander leven? Vol parallellen en reflecties geeft dit onconventionele ontvoeringsdrama een indringende indruk van de langdurende gevolgen van (nationale) traumas.
Ok, op naar de volgende film! En of ik een kaartje weet te bemachtigen voor True Stories of naar iets anders ga, dat lezen jullie morgen.
Tot nu toe gezien:
Cordero De Dios (Lucia Cedron, Argentina/Frankrijk/Chili) [rating 3.5]
