Filmtotaal Recensie

Regie: Clint Eastwood | Cast: Clint Eastwood (Frankie Dunn), Hilary Swank (Maggie Fitzgerald), Morgan Freeman (Eddie ‘Scrap-Iron’ Dupris), Jay Baruchel (‘Danger’ Barch), Lucia Rijker (Billie ‘The Blue Bear’), e.a.

Clint Eastwoods Million Dollar Baby is een verhaal over drie mensen, de bagage die het leven hen heeft toebedeeld, en hoe ze daarmee omgaan. Meer niet. Meer heeft Eastwood ook niet nodig om een meesterwerk af te leveren. De 74 jaar oude filmlegende is de ijdelheid voorbij, en vertelt zijn verhaal zonder grote gebaren te maken, zonder te moeten etaleren hoe diep-filosofisch zijn inzicht is. Hij schetst een oude bokstrainer, diens beste vriend en toeverlaat, en een jonge vrouw die weigert zich neer te leggen bij haar lot, met grootse eenvoud en precisie. Hij laat zien hoe ze ieder hun littekens met zich meedragen, en zorgt ervoor dat we met hen meevoelen, zonder onze emotionele snaren nadrukkelijk te beroeren. Als filmer en als verteller blijft Eastwood te allen tijde trouw aan zijn personages, die door hemzelf, Hilary Swank en Morgan Freeman volslagen waarachtig en zonder effectbejag worden belichaamd. En zo kan het gebeuren dat een boksfilm transformeert tot een doordringende observatie van wat het betekent om te leven.

Het verhaal wordt verteld door de oude ex-bokser Scrap (gespeeld door Morgan Freeman, die beschikt over wat waarschijnlijk de prettigste voice-over stem ter wereld is). Hij behoort als schoonmaker tot het meubilair van de ouderwetse boksschool ‘Hit Pit’, het eigendom van de norse Frankie Dunn. Frankie is van huis uit een ‘cut man’, iemand die boksers tussen de ronden door oplapt opdat ze het gevecht kunnen voortzetten. Maar hij is ook een begenadigd trainer, die het maximale uit talentvolle boksers weet te halen, zolang ze precies doen wat hij zegt. Het enige wat hij niet kan, is inzien wanneer ze klaar zijn voor het grote werk. Frankie’s bokswijsheid nummer één, “always protect yourself”, weerspiegelt zijn angst om zijn boksers – en zichzelf – bloot te stellen aan risico’s. Wanneer zijn belangrijkste protégé hem verlaat omdat hij ergens anders wél de kans op een titelgevecht krijgt, ziet Frankie zijn adagium nog maar eens bevestigd.

Lees verder