Filmtotaal Recensie
Regie: Bibo Bergeron, Vicki Jenson, Rob Letterman | Cast: Will Smith (Oscar), Jack Black (Lenny), Robert De Niro (Don Lino), Renée Zellweger (Angie), Martin Scorsese (Sykes), e.a.
Is Shark Tale wat het lijkt: een poging om Pixars onderwateravontuur Finding Nemo op eigen terrein te verslaan? Doet de wrok van gevallen Disney-engel Jeffrey Katzenberg zich nog altijd gelden op de animatieafdeling van Dreamworks? Zo ja, dan moet Katzenberg zich nu voelen als een bepaalde coyote, na de zoveelste mislukte poging een bepaalde loopvogel te verschalken. Shark Tale is lichtjaren verwijderd van de kwaliteit die Finding Nemo wist te bieden. De makers hebben zwaar ingezet op de indrukwekkende voicecasting (waarvoor onder anderen Robert De Niro en Martin Scorsese zijn gestrikt) maar zijn vergeten een meeslepend verhaal te verzinnen, of personages te creëren waarmee (jeugdige) kijkers zich kunnen identificeren. Kennelijk zijn ze ervan uitgegaan dat een haai met de gelaatstrekken en de maniërismen van De Niro, of een kogelvis die net zo hyperactief kletst als Scorsese en dezelfde wenkbrauwen heeft, op zichzelf grappig genoeg is om tot een geslaagd produkt te komen
en dat is dus niet zo. Enkele aardige vondsten ten spijt, zal deze familiefilm de meeste gezinnen opmerkelijk koud laten.
Wat Shark Tale wel met Pixars kaskraker gemeen heeft is naast de vegetarische haai een simplistische moraal. Ook hier fungeert het avontuur dat de personages beleven als één grote wijze levensles, of liever gezegd twee: je hoeft niet rijk en beroemd te zijn om iets voor te stellen, en als je van iemand houdt, accepteer je hem/haar zoals hij is.
