Een Tip van de Sluier (1980)

Hoogstmerkwaardige mengeling van fictie en non-fictie door Bromet (als speelfilmregisseur debuterende cameraman) zelf 'gedocumentiseerd drama' genoemd. Om zijn eigen angsten voor een scheiding af te reageren volgt Bromet met zijn camera een gescheiden 36 jarige vrouw, Hiske, moeder van twee kinderen en werkzaam als orthopedagoge door 'het laboratorium van het geluk', de speeltuinen van het ik-tijdperk. Aan de hand van het leven en de belevenissen van deze vrouw wil hij erachter komen wat iemand brengt tot- en verhoopt van echtscheiding. De vrouw komt onder andere terecht in een homo-sauna, een groepssex-happening, een instituut voor dynamische meditatie, een kraamafdeling en een spermabank. Hiske belijdt dat ze gescheiden is om ombelemmerd op zoek te kunnen gaan naar haar eigen mogelijkheden en betreurt het dat haar kinderen nu geen vader meer hebben. Frans noemt haar wreed omdat zij haar man zijn kinderen heeft afgenomen. Hij is bovendien gesterkt in zijn overtuiging dat vrouwen zich volstrekt onvoldoende in mannen wensen te verdiepen.

Regie

Frans Bromet