Filmtotaal Recensie
Regie: Kitano Takeshi | Cast: Beat Takeshi (Zatoichi), Guadalcanal Taka (Shinkichi), Asano Tadanobu (Hattori), Ogusu Michiyo (Tante Oume), e.a.
Hoe kan een blinde masseur weten dat hij belazerd wordt bij het dobbelen? Of een naar zijn hoofd geworpen zwaard op het laatste moment afweren? Makkelijk: hij is Zatoichi, de legendarische blinde vagebond, die rond 1800 in Japan van dorp naar dorp trekt, links en rechts massages uitdelend met zijn handen, en flitsende gerechtigheid met het in zijn blindenstok verborgen zwaard. Hij heeft het gehoor van een konijn, de reukzin van een bloedhond, en de reflexen van een cobra. In een serie razend populaire films uit de jaren 60 en 70 werd hij gespeeld door steracteur Katsu Shintaro. In de openingsfilm van het 33ste International Film Festival Rotterdam, simpelweg Zatoichi getiteld, is het regisseur Kitano Beat Takeshi, persoonlijk favoriet van vertrekkend IFFR-directeur Simon Field, die de onoverwinnelijke zwaardvechter doet herrijzen. En een door Kitano belichaamde Zatoichi is eerst en vooral een incarnatie van Kitano zelf: een zwijgzame zonderling met een platinablonde kleurspoeling en een kop van graniet, die met zijn schijnbaar uitdrukkingsloze gezicht in een oogwenk zijn aura kan doen omslaan, van milde zelfspot naar dodelijke dreiging.
In een dorpje dat in een ijzeren greep wordt gehouden door twee misdadige clans, arriveren vrijwel tegelijkertijd enkele vreemdelingen, die er binnen de kortste keren voor zullen zorgen dat de doodgraver eerder met pensioen kan. Naast Zatoichi, die in ruil voor hand- en spandiensten onderdak krijgt van de wijze Tante Oume, zien we de even dodelijke als mooie geisha Okinu en Osei, die op zoek zijn naar de moordenaars van hun familie, en Hattori, een ronin die zijn gelijke als zwaardvechter nog moet ontmoeten. Hattori heeft dringend geld nodig om zijn doodzieke vrouw te kunnen genezen, en laat zich met duidelijke weerzin door misdaadbaas Ginzo inhuren als lijfwacht, oftewel yojimbo
