Filmtotaal Recensie
Regie: Barbara Topsøe-Rothenborg | Scenario: Pia Konstantin Berg, Line Mørkeby, Barbara Topsøe-Rothenborg, Trine Wisbech | Cast: Mille Dinesen (Cecilie), Lars Ranthe (Andreas), Katinka Lærke Petersen (Liv), Kasper Dalsgaard (Malthe), Sarah Boberg (Ulla), e.a. | Speelduur: 107 minuten | Jaar: 2024
De Deense film Maybe Baby vertrok vanuit een bekende premisse: wat als twee eicellen verwisseld raken en de baby's elk bij het 'verkeerde' gezin opgroeien? Het vervolg doet daar nog een schepje bovenop: Wat als de eicellen tóch niet verwisseld blijken? Ondanks het ongeloofwaardige uitgangspunt en het gebrek aan emotionele diepgang, komen er interessante dilemma's aan bod. Wat als je even gehecht bent aan je biologische als je niet-biologische kind? En is samenwonen als samengesteld gezin van twee ouderkoppels een goed plan?
Wie herinnert zich de Japanse bioscoophit Like Father, Like Son nog? Die kreeg de Cannes Juryprijs in 2013 en liet geen kijker onberoerd. In dat verhaal verwisselden ziekenhuismedewerkers per ongeluk twee baby's na de geboorte. Met alle emotionele gevolgen van dien. Jammer genoeg gebeuren dergelijke babywissels wereldwijd nog steeds. In Maybe Baby zagen we de hedendaagse variant in een fertiliteitskliniek: twee eicellen die in de verkeerde baarmoeders terechtkomen. En in de vervolgfilm blijkt er toch geen sprake van een wissel te zijn. Oeps, alweer een medische fout.
