Filmtotaal Recensie
Regie: Lorena Muñoz | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2024
In 1990 werd de zeventienjarige Maria Soledad Morales vermoord in Catamarca, Argentinië. Haar klasgenoten hielden een protest, op verzoek van bezorgde ouders en hun lerares, non Martha, gebeurde dit rustig in stilte. Bijna vijfentwintig jaar later is het verdriet nog steeds groot, en lopen de vriendinnen van Maria Soledad opnieuw in stilte door de straten van Catamarca. Een koele kikker die het bij deze beelden droog weet te houden. Maar zo gevoelig als Maria Soledad: el Fin del Silencio begint, zo chaotisch is wat daarop volgt, tot op het punt dat al het medeleven wegebt.
Maria Soledad: el Fin del Silencio start kalm. Er wordt veel ruimte gelaten aan de vriendinnen van Maria om te praten over hun verdriet en de gebeurtenissen van die fatale nacht in 1990. Tegelijkertijd wordt er een voelbare dreigende toon gezet, wat voor een zeer sterk begin zorgt. Maar deze aangrijpende sfeer verdwijnt volledig, na overschakeling naar de politieke kant van het verhaal. De interviews met de vriendinnen maken plaats voor oude mediabeelden en wilde geruchten, waarvan niet direct duidelijk is hoe serieus deze genomen moeten worden.