Filmtotaal Recensie
Regie: Mario Cásas | Scenario: Maria Casas, Déborah François | Cast: Óscar Casas (Dan), Candela González (Vio), Farid Bechara (Reno), Fracisco Boira (Vader), Ángeles Moreno (Oma), e.a. | Speelduur: 104 minuten | Jaar: 2024
In een ietwat nieuwe setting vertelt Mi Soledad Tiene Alas een bekend verhaal: jongeren in een ongelukkige situatie hebben er alles over om daaruit te komen, en worden onderweg verliefd. Hier worden de nodige fouten gemaakt, en ontwikkelt de film een complex dramatisch web. Jammer genoeg is dit web zo warrig dat alles door elkaar valt en het onprettig om naar te kijken wordt. Er gebeurt tegelijkertijd te veel en te weinig, waardoor het aan alle kanten tekort schiet.
Dan woont in een buitenwijk van Barcelona, en heeft het net als zijn vrienden Vio en Reno niet breed. Als zijn oma, bij wie hij inwoont, plots komt te overlijden en zijn vervreemde vader uit de gevangenis komt, wordt zijn wereld op zijn kop gezet. In een ontsnappingspoging overvalt hij een sieradenwinkel, en met dat geld wil hij naar Berlijn vertrekken om zijn droom te verwezenlijken: de Spaanse Banksy worden en leren van de graffiti grootmeesters in dit Europese cultuurcentrum. Maar als hij een agent neerknuppelt lijkt zijn droom toch verder weg dan gehoopt.