Filmtotaal Recensie
Regie: Jörgen Scholtens | Scenario: Jörgen Scholtens, Pepijn van Weeren, Daan Windhorst | Cast: Fedja van Huêt (Loet), Guido Pollemans (Winnie), Kees Hulst (Rink-Jan), Sanne Samina-Janssen (Marie), Adri Paul (Baltus), e.a. | Speelduur: 80 minuten | Jaar: 2022
Twee volwassen mannen leven op de uitkering van hun vader, maar als hij op een dag dood in zijn stoel voor de televisie zit, komt hun inkomen in gevaar. Om te voorkomen dat ze zelf aan het werk moeten, verbergen Loet en Winnie het lichaam. Tot overmaat van ramp wil vervolgens de dokter langskomen voor een halfjaarlijkse controle, dus zit er niets anders op: de heren zullen op zoek moeten naar een vervanger voor hun vader, en wel zo snel mogelijk.
Vaders & Zonen mag dan klinken als een zoetsappig verhaal over onbreekbare familiebanden en de oneindige liefde voor de mensen die je grootbrengen, maar niets is minder waar. De film laat het tegenovergestelde verhaal zien en is op zijn best een voorbeeld van gekozen of gevonden familie. Vader was een norse en kille man, die zijn zoons als parasieten zag en dat niet onder stoelen of banken schoof. En ook al voelen de jongens genegenheid naar hun vader, ze hebben weinig bedenktijd nodig voor ze hem een mooi plekje naast de vissticks in de vriezer geven.