Filmtotaal Recensie
Regie: Andrew Dosunmu | Scenario: Lena Waithe | Cast: Gracie Marie Bradley (Beauty), Aleyse Shannon (Jasmine), Niecy Nash (Beauty's moeder), Giancarlo Esposito (Beauty's vader), Sharon Stone (manager), e.a. | Speelduur: 95 minuten | Jaar: 2022
In Beauty staat het titelpersonage aan het begin van een veelbelovende zangcarrière. Ze is jong, getalenteerd en knap. Dat betekent echter ook dat iedereen iets van haar verwacht en een graantje mee wil pikken van haar aankomende succes. Van haar ouders tot haar manager, allemaal hebben ze iets te zeggen over hoe Beauty zich moet voordoen naar de buitenwereld. Hoewel Beauty weet wat ze wel en niet wil, heeft de film zelf moeite om een passende eigen identiteit uit te dragen.
Met name aan het begin wordt gebruikgemaakt van een twijfelachtige stilistische keuze. De opening is een montage waarin Beauty nadenkt over haar toekomst. Terwijl beelden van Beauty in verschillende situaties door elkaar worden gesneden, galmen er dramatische teksten doorheen. Daarin hoort de kijker Beauty onder andere zeggen dat dit het laatste moment is waarop ze normaal zal zijn, want nu weet de wereld nog niet dat ze bijzonder is. Deze montagetechniek met vervormde voice-over is repetitief en wordt te pas en onpas toegepast, want niet al deze momenten zijn narratief even belangrijk.